загади (св.)
Па тој, и кога не зборува, го загадува воздухот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можев чисто да ги обвинам дека ми го загадуваат воздухот во Републиката и со првата сосетка што ќе тргне по мојот пат да основам Балканска заедница во која тие ќе можат да бидат примени.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Нашето лачење на информации е такво што ги загадува и горните слоеви на менталната атмосфера со своите нераспадливи отпадоци, уништувајќи го малку по малку видот на Белов (Bellow) ремен којшто нѐ заштитува (слично на целосното распрснување на тајната во вештачката интелегенција. (238) Се вели дека глупавоста е навреда, но мислам дека објаснението е поголема навреда.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
-За профит тие го загадија воздухот, реките, морињата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дека езерата се загадени може веднаш да се види, со голо око: водата е темна, матна, полна со најразличен отпад - особено пластика.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Тоа нам како да ни го осмислува животот. Да ја загадуваме човековата околина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не само да ја загадуваме туку и да ја доведуваме во опасност, во таква опасност којашто се заканува да го уништи животот на планетата Земја, можеби и целиот сончев систем. Најверојатно...
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Нека никој не се осмелува да ми каже дека дури и за миг на потрошувачот му паѓа на памет фактот дека тој со отпадот што го плаќа и расфрла ја загадува околината и си го загрозува здравјето.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Воздухот небаре се загадуваше од тоа тесто на подбив и напернатост, плитки смешки и срамен кикот, наменет за врзаните и нивниот разголен пол.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тоа е состојба на индиферентност кон појавените желби што го загадуваат неговото живеење.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Во тој момент профуче еден муфљуз кој со својот мотор ги наруши моите ушни сетила и ми го загади скупоплатеното пиво.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Ништо не го загадува воздухот повеќе од нас. Токсични сме бре гнасо една.
„Курвите на ѓаволот“
од Елена Велјановска
(2013)
