задуман прид.
задумани св.

задуман (прид.)

Во пролетна вечер задумано почива една жена, седејќи на прагот.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
МИТРЕ: (задуман). Убаво велиш, жено, токму оти е така!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Кога се крева завесата Митре е испружен на миндерот потпрен на една перница и задуман пуши, додека Мара ги прибира последните остатоци од голема софра на која вечерале жетварки. Време околу дваесет и три часот.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Бисера се топеше од милина, подигруваше од радост, а Крсте седеше некако малаксан и задуман.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Го гледам така, секој ден увилен, само молчи и само се сука. Стои задуман и ништо не му се работи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А може да е во несвест или само задуман.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа Лазор, задуман, си го чеша темето со врвовите на прстите на десната рака.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Ноќта ѕвездена, денот темен, Темното денот го слави, Со пожари и поплави; Со таги, врз плаштот земен На кој се накотиле и сплотиле Болки и рани, неразбрани Поети, мислители, исцелители Врз, тајните на животот задумани, Склупчени среде денот темен, Заборавени, во тага оставени Под небото ѕвездено-извезено Од знајби, мисли и умности За да редат убости молитвени Со кротка благост изустени.
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
И виде Филозофот дека сум задуман, и излезе низ вратата, смешкајќи се со својата лечебна, загадочна насмевка.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Овој човек беше обичен човек, богобојажлив, задуман, загрижен, наоколу шеесетина години.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Така задуман, или одвеан, еден ден забележав како претрча или прелета од едното во другото ќоше на одајчето, од едниот во другиот агол на окото, мало, црно глувче.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Така задумани, влегоа во џипот и тргнаа по патот, поточно по беспатјето кое водеше до Ошево, село заборавено и од Бога и од властите.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Што да се направи за оваа ајмана да подзастане, задумана врз сѐ што правеше дотогаш?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ама тогаш стариот Пајко, татко му, рече задумано: „Кај Турцине, гробиштата немаат име, нели попе?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Езеро задумано! По твоите одаи прошетаа морници.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Задуман на чардакот Преспанецот одвреме-навреме ќе фрли рибарски мрежи и во нив наместе преспански крапови ќе фати троа носталгични препелкања од кои никој ниту видел ниту ќе види фајде.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Така задуман со куп недоквачени мисли стаса пред големата капија, пред куќата која со својата градба се разликуваше од сите останати куќи во селото.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Дедо Петре стои простум, задуман го слуша Словото Евангелиско.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)