замете (св.)
Ја отвори вратата од колибата, го попрска со вода земјениот под, па со метлата, трудејќи се да не крева многу прав, ја замете колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Дождот ја замива земјата околу него, ја заметува крвта. Да не се знае што станало тука. Може само затоа врне дождот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се измивме на јазон, фрливме вода преку рамена, и се токмам да разотворам врати, пенџериња, да ја сменам водата во стомните, да заметам, да проветрам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така многупати сум ја гледал Велика моја да ја заметува печалката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
