затропа (св.)
Е, сега веќе ќе ми заличи куќава со невевчето. (Од далеку, а постепено сѐ поблиску се слуша свирење на чалгија и пеење на песната): Затропале тапаните Да ми одат по невестата, (Румба, румба, румба, ба, рефрен (Лиду, лиду, лиду, ду.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Првите капки на мајскиот, оловно тежок дожд затропаа по покривот на ламаринената фордова каросерија.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Воздивнав и со обете раце затропав удирајќи одвреме-навреме и со тапиот врв на чевелот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Служителот не се огласи. Тоа ме разбесни и јас затропав уште посилно, сега веќе само со нозе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Дедот Петко слезе дури на портата од Илка. Слегувајќи, затропа со ластегарката и од дома дотрча невестата Митра.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога на портата се зададоа нунката, Митра и Гуца, — на Доста срцето ѝ затропа силно: — „Како ли ќе си го викам анѓелчето мое?“ — се праша сама и се прави небарем не ја возбудува тоа прашање.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Од другата страна пак некој затропа: - Бам-бам-бам-бам!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сигурен дека кучето не може да излезе надвор, Бошко го фати клепалото на вратничето и затропа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тој е свет човек, чува од зло.“ „Не сме сонувале“ , му рекоа „Видовме голема челична каса, зашто прв пат кога те баравме згрешивме и затропавме на неговата врата.“ Застана; гледаше со неверување.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
По некое време вратите затропаа. Идеше Мирко и весело си свиреше.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мракот му се лепеше за кожата и тој затропа на првата врата сменувајќи ги тупаниците како чекани. Брзо, со сета сила на својот страв.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Некаде во средината затропа дајре и засвире тамбура.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Старецот го виде и црнецот и затропа весело со рацете.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Камчето во матарката на Шишмана затропа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Му затропа во раката.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Тој не забораваше пред голема радост или пред голем страв да го праша Србина да стави камче во матарката за да му затропа додека оди и да му го чува стравот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Во тој момент затропа силно некакво клепало.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Маските, коњите, магарињата токму сега почнаа да пцовисуваат, воловите ги изеде аскерот, а овчарите останаа со стаповите в раце и ѕвонците по мутлите нафрлани, бидејќи сѐ се изеде и изумре од глад, која затропа на сите селски врати.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Срцето му затропа силно и рипна на нозе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој ја напушти стражарницата и му се врати на езерото без кое не можеше: ги оптегнуваше мрежите на диреците крај куќата, ги чистеше од тревје и алги, шеташе со прстите по нив како по жици од харфа потпевнувајќи си; кога ќе му дојдеше дремката, легнуваше на песокта крај езерото, и додека тоа тивко, како некое жужаленче жужаше на песокта, тој тонеше во длабок сон; спиеше сѐ додека на зајдисонце не му затропаше добитокот што идеше од пасење и навраќаше да се напие вода; а кога ќе легнеше поднапиен, тогаш ни тапани не го будеа; стануваше кога некој од домашните ќе го растресеше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
