затури (св.)
Гробиштата се селеа од еден крај на друг, автобуските линиии се менуваа преку ноќ, матичната служба си го затуруваше трагот во сѐ постари и позапустени згради - а човек мораше постојано да биде во тек со нештата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Не; го затуриле. Дали би му било многу тешко да ги преврти небото и земјата и да го најде?
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Во една ветровита, дождлива есенска вечер, тагата за одминатото лето ме наведе да пробуричкам по полицата, каде што пред започнувањето на училиштето ја бев затурил мојата мила, дрвена шупелка.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Мора да има некој клуч што е затурен во него.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се облекува, повремено се поднаведнува, ја крева едната рака, па другата, мрмори, како обично, дека пак му се затурил некој дел од облеката.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Таа е затурена одамна, или е замината, како и мртвиот пријател, во окото на птицата што упорно колве по нашите спомени. Или надежта проврнала како студениот дожд.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Сѐ за мојата пријателка, но внимавај повторно да не го затуриш именикот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Искрено Јана, во метежот во кој се најдовме сум го затурила некаде именикот. Денес го најдов и сега ти се јавувам.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
