звучник (м.)
Сеќавање за едно излегување. Блештат канделабри. Невидливи звучници пренесуваат пријатни мелодии.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Потоа се гушнавме и плачевме сѐ додека не се слушна од звучниците: - Внимание! Внимание!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Реткото пеење во Прењес е како сновидување. Тука песна се слуша само од звучниците.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
А јас, качена на бината, зборувам за претстојните борби, ,напред за обединета Македонија", гласот ми грми низ звучниците, ми се растура над цела Битола.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Полициската кола стоеше сред улицата, со звучникот што произведуваше благ шум.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ло Тек-овите некаде имаа појачало и синтисајзер, а сега ги забележав и обрисите на звучниците поставени над суровите бели рефлектори.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Наоколу звучниците повторуваа од покривите сѐ едно исто: Мракот и сенките денот го сменија, ова е миг на алчната Мортенија.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Се пие шампањ и се дува тревка. Звучниците трештат.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Потоа од звучникот се слушаа звуците на Болеро од Морис Равел.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Некаде од вкрстените греди на зачадениот таван, каде што можеше да се крие уште некој був, се огласи засипнат звучник - до бескрај пуштана бескрајна лента на народна музика.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Звучниците пиштеа во долината и го покриваа шумот на водата што истекуваше.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ја оставаме раат и се повлекуваме во својот стан, блиндирајќи ги сите можни отвори - бидејќи до доцна во ноќта гледаме филмови, а не би сакале Џун да ни викне полиција поради тие арачиновски експлозии што допираат од нашите звучници.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
(Дневна соба во трисобен стан. Во собата расфрлени инструменти, електрична опрема, расклопени звучници, засилувачи, звучни кутии, алати. Полни пепелници, празни чаши и шишиња.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Овде, за пет долара ти шиткаат појачало со звучници, а за дваеспет – тросед, двосед и хоклица.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Ни се чини дека влеговме во битолската кафеана во која вчера ја слушавме истата песна што погромко ечеше од звучниците.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Чиста, средена, ненаметливо осветлена и од звучниците сместени во аглите тивко се разлева песна. Звучи многу познато и дејствува смирувачки.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Еден друг мој колега, (по пишување стихови и книжени дрсканици) секогаш кога ќе мавне чашка две-три ракија, сериозно се заслушува во песната што ечи преку кафеанските звучници.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во соништата сѐ уште не можеше да се ослободи од ноќните мори на Голи Оток, каде што често од звучниците одекнуваа имињата на Тито, Кардељ, Ранковиќ...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Секојдневно револуционерните маршеви од звучниците на Голи Оток го занемуваа, но некогашниот борбен полет, што го предизвикуваа овие слични по ритамот на овие маршеви го восхитуваа и водеа напред со своите компањони на шпанските или балканските антифашистички боишта.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
