иден (прид.)
138. И во овој поглед Мисирков точно го антиципирал идниот развиток, зашто Бугарите навистина дури во најново време (1978) настапија токму така во однос на изградбата на македонскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Меѓутоа, Мисирков не е против Организацијата: тој беше само категорички против продолжувањето на неподготвеното и ненавремено народно востание, како и против планирањето ново востание за идната пролет, за коешто пишуваше печатот и за кое зборуваа некои наши револуционери. 47.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Со научни прашања не сакаат да се занимаваат, но затоа се убави организатори: можат да организираат лотарии, да пропагандираат некоја работа, да организираат некоја вечеринка со добротворна цел, без да му гледаат многу многу оти со неа ќе се оскандалат и себеси и идното поколение од бугарски студенти во Петроград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Седни. За идниот час ова да го научиш и сам да се јавиш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Рожденката ѝ нареди на идната средба да го викне кај нив дома и таа да зборува со него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И нашата нова невеста Доста ред е да се запознае со идните свои другачки и еснавки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Такви се, свату — сваќе, такви! Голи, боси, гладни, ако и кабулите — да ваќаме рака, ако не — вие живи, ние здрави, ќе си го бараме сете чарето! — им велеше Ѓуро на сите идни сватовштини и стројници што идеа да му ги бараат неговите „бендене моми".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кадијата ги испрати малите идни јаничари во Истанбул и се отстрами од својот голем покровител Сулејмана, a Мариовците за првпат ја сетија грубата турска сила на својот грб и се затворија во својата непристапна дива област, решени да немаат никакви врски со лошите прилепски Турци.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Убава политика води Мехмед со Србите. Ќе биде голем човек тој паша – се изрази ласкаво Сулејман за својот иден Велики везир Мехмед Соколовиќ.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А идната година, уште во почетокот на март, го даде на хемиско чистење. Палтото пак светна, стана како ново.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тој го следи идниот дијалог меѓу Младичот и Фезлиев затскриен зад неа и невидлив за нив, но сето време со револверот в рака и готов да стапи во акција.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
На волците не им требаше многу време и за да наскокаат и за да се вплетат еден во друг, насобирајќи се во својата жилава топка, што отскокнуваше, прштеше, цвичеше и крцкаше со забите, неразделно вчекнати околу голите коски на смртта, како во својата единствена и неизбежна патека кон сите идни вакви ноќи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа беќе безработното меткање и мртвилото на нивниот крај од улицата во сите идни денови.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И тоа беше сѐ. Беше сета храна, што ја имаше за сите идни денови, во кои допрва требаше да ја пречека водата, а после да може и да поработи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
По краткото отсуство, идните офицери пак беа во касарната на военото училиште.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Белото тажно молчеше и собираше животни сокови да преживее до идната пролет.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Јас, потпрен врз неколку букви Гледам спокојно од нив ноќта како резбари крст И како полека се вљубувам во неговиот древен јазик Единствен на светот само со идно време.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
По враќањето од планината и градот и работата ни се помили, а идната година, само биди ни жив и здрав, пак ќе дојдеме.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ако не дојдеме до него летово, ќе дојдеме идното...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Чувај ми ја планинава. Чувај ја за идното лето кое ќе биде поубаво од ова што одмина.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
