инати (несв.)
— Се запна и ги кандиса Освен стариот мудур другите многу не се ни инатеа на предлогот на Колобана!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Мене не ми студи. Ако ти студи - стави! - се инати Сашо.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Додека тие се инателе огнот отпатувал, се преселил кај соседите!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Некакви конци со кои бил врзан за својата неподвижност за железниот кревет (на нив има само стар, глекав душек и измитарено веленце), се инати тој , ослободен дури и од својата тежина, се исправа и по мрак, и самиот од мрак со грутки стврднат мрак во грлото, се обидува да го искрши катинарот на вратата од забранетата одаја и никако не успева.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Се надевам дека театарот знае колку треба да се инати за да не си наштети на растот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Народниот гениј, на инаетчиите често им дава животински особености, па неретко, за некој инаетчија ќе каже дека е магаре, то ест дека се инати како магаре на мост.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Во прилог за инаетот ја наведе поговорката од зборникот на Вук Караџиќ: Плати, па се инати!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
