истриже (св.)
Уште еднаш само ако ти ги видам такви мустаќите, ќе ти ги истрижам со ножици, штрак, штрак!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Мајка Евгенија ги викна поголемите девојки и тие, заедно со неа без прекин переа, ги бањаа малите, нас нѐ истрижаа до гола кожа, ноќе ги вареа парталите што останаа врз нас.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Разлутен еднаш ја донесол назад кај нејзините во чергата и заповедал да ја истрижат; нејзината коса ја фрлиле во вирот, а потоа и неа, и Шава, ја фрлиле во вирот, намачкана со смола и со катран и запалена.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И дава наредба да се истрижат мажите, да се избричат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега не верувам дека ќе нѐ стрелаат, вели Лазор Рогожаров и си ја чеша истрижената глава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пред парот застанува еден одвратен силос во маица и џинс, истрижен на нула.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Кусо, самоделски истрижана. Ѝ стоеше како четка. Штркната нагоре.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Таа овците ги истрижи, најпрвин ја испра волната, па ни изнаплете чорапи, џемпери на сите во куќата, зашто сѐ што имавме беше дотраено.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Му се задржа вниманието на зборот „поткачија, поткачија, поткачија...“ и сега наместо на Летка да ѝ ја закажува азбуката ѝ ја зарецитира глупавата песничка на којашто неочекувано се сети и што ја паметеше уште од детството: „Тодоре, Тодоре, поткачи се погоре. Ќе видиш три жени со пичките истрижени!“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сега знаеше дека во нивните коментари и желби за него има многу љубов, оти родителот секогаш го сака она што е најважно за своето дете – удобноста на конформизмот и медиокритетот (до овој заклучок, се разбира, дојде многу подоцна, кога навистина се истрижа и почна да носи не само пошироки пантолони туку и боксерки).
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Се сеќаваше на својот детски лик во берберското огледало кога дедо му за првпат го однесе и него да се истриже на бербер, како возрасен.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Александар не ја поднел разумно загубата на Хефестион, па наредил: Во знак на жалост на сите коњи и маски да им се истриже главата, на околните градови да им се урнат запците на ѕидините.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Имаа темно сини униформи, беа кратко истрижани и очигледно, барем некои од нив беа нестрпливи претседателот што побрзо да го потпише указот со кој што се откажува од својата функција и во име на воспоставување на јавниот ред и мир, целата власт му ја препушта на нивниот водач, генералот Стојан.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
- Астиномот го викна кумот во куќата на попот и со наредувачки глас му рече: - Ако детето го крстиш Митре, тогаш тебе ќе те прекрстам и на крст ќе ти ја истрижам главата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
