кафана (ж.)
Сакам да затворам две кафани, една да искршам, па на шкембе-чорба.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Се чудам после зошто цела кафана гледа во тебе.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Трифун со сигурен глас, како на возрасен Таму е градот, таму има и кафани!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Кој како влегуваше, откако ќе фрлеше општ поглед преку кафаната, вниманието го разгледуваше јабанџијата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Роза Луксембург и Клара Цеткин: Со декрет наредија жените на Осми март ништо да не работат, туку да одат по кафани и да играат чочек на маса.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Со закон се забрани пушењето по кафани, но никако не се донесе закон за пушење по штабови и канцеларии. Таму се пушеше увелико и без преседан. А богами и колена се разрануваа.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Богатството најчесто е стекнато преку шиткање нива или куќа у западна Македонија или како наследство од своите лоповски родители, а воедно нив ќе ги препознаете и како најголеми патриоти во кафана удирајќи се во гради , а на дело речиси никаде ги нема.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Доцнењето од кафана тој мораше да го компензира со темелна масажа на нејзиниот масивен грб.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Тендери фрчат, во мозок нѐ дупчат опортунисти во кабинет чучат полни кафани од утро до пладне студенти учат за курово здравје Има ли спас од поскапо парно редици долги во социјално и ако завршиш катастрофално скапо е дури и во погребално Избави нѐ Оче од банкари алчни себични луѓе и денови мачни избави нѐ веднаш од шалтерска стока до кога каматата Оче ќе скока?
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Градот се менува а ти старееш, тажен си што не си се прилагодил на тупси-тупси кафаните, бронзените лавови и барокните мостови, и што веќе немаш храброст ни да се иселиш.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Мама на престол Роденденска На село има еден момент кога сонцето заоѓа и одеднаш сѐ стивнува, како заспано дете, како кафана по фајронт. Мир кој човек мисли дека некако го заслужил.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Уморен сум од патеписни стихови, крајпатни кафани и сува храна.
„Најважната игра“
од Илина Јакимовска
(2013)
Иако кога тргнав од дома бев спремна за разговорот со Филип, кога го видов како радосен што ме гледа пристигнува во кафаната, како и мојата храброст да ја снема.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
