кварт (м.)
Се собра свет, џандари. Леле! На Славчета не му се оди в кварт, со земјата се залепи! Такси зедоа, насила да го одведат... (Смеење).
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Затоа е чудно зошто во оној ден, кога појдов како и секој празник кај својата свршеница, неочекувано стасав во еден непознат кварт.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа мораше да се случи уште првиот ден, кога оној се појави во нивниот кварт.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Додека се спуштате од „Монпарнас“ кон „Сен Мишел“ и навлегувате во Латинскиот кварт, не се губи од пред погледот еден од највисоките објекти кој сега се гради пред железничката станица во Париз.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Првенецот на „Бетон“ - тоа е една осумкатница, која се наоѓа во квартот Сахсзенхаузен.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Можеби никаде на други места во Келн, навечер и во ноќните часови нема толку луѓе по улиците и кафеаните, колку во овој кварт под мостот на Рајна.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Таму, во Париз, понекогаш го вртам албумот со фотографиите од детство: тие куќички, дворови, сокаци, врамени едни крај други ме потсеќаат само на прочитаните описи на еснафските квартови во определен тип романи за кои чувствувам извесна приврзаност.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Започна да трага – отпрвин незабележително, потоа сѐ понервозно; на третото зајдисонце, пред гробот на мачениците во апсидата на мартириумот, еден од доушниците му дошепна дека каменот е сокриен во домот на трговецот Моше, синот Азаев, во еврејскиот кварт.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Но другите денови таа беше тука и тој беше тука за неа, се држеа за раце и шетаа околу квартот, или се возеа, додека на Мама косата ѝ се вееше како на девојче, и таа ги исклучуваше сите механички направи во кујната и му печеше неверојатни колачи и пити и медени слатки, длабоко загледувајќи му се в лице, со вистинска насмевка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Поради него голтавме на криво, ги мазнувавме сите „ручеци“ , го збрзнувавме купувањето, кривулевме како болви низ квартовите на Париз, од плоштадот Мобер до Етоал, во паника да не бидеме продадени, во стравот од крајниот рок, од инкасаторот, прогонетоста од даноците...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Беше речиси „ѕвезда” во универзитетскиот Латински кварт, а неговите предавања за Кант, Бергсон или Ниче се прераскажувале меѓу неколку генерации студенти.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Изборот на атеље во еден работнички кварт значел демонстративно напуштање на граѓанскиот среден сталеж од кој потекнувале.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Во споредба со американските “downtown” квартови и блоковите облакодери, Дефанс ја губи архитектонската предност на вертикалноста и претераноста со тоа што ги вклештил своите згради во сцена на италијански начин, во затворен театар омеѓен со периферен булевар.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Се наоѓаше некаде во квартот со потемнети ќумези, северно и источно од она што некогаш беше подземната станица Свети Панкрас.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мора да го следела до тука, зашто не беше веројатно дека сосем случајно шетала истата вечер по истите мрачни попречни сокаци, на километри далеку од кој било кварт во кој живеат членови на Партијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Како и насекаде, ловот и уништувањето на книгите беа извршени со истата темелност и во проловските квартови.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Излегов од возот и тргнав надвор во оној амбиент што го имаат станичните квартови.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Слегов по едни скали длабоко надолу и застанав пред мала рецепција пред која, во излижани фотелји од скај, седеа две дами, две од ноќните птици на квартот.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Сѐ во целиот кварт, и во хотелов овде, беше глуво и јас чувствував нејасен страв.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Овој кварт, во кој се наоѓала Банката бил познат како „Франк-маало“ и тука биле сместени уште католичката катедрала, француската болница, женското училиште раководено од француски сестри, американската и шкотската мисија, солунската банка и голем број магазини на крупни трговци.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
