козар (м.)
Како козарите што бегаа од нас, кога влеговме во шумата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ние бегаме од болеста, а козарите бегаат од нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- И козарите и пчеларите се жалат, вели, нема каде Да ги истераат козите и пчелите. Нема каде да пасат, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Каков главен град е тоа со кози, и со Козар маало, а во неговиот центар, со тоа проклето гнездо на белата контрареволуција.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така козите и козарите тоа пролетно утро, поздравени од нашите детски погледи од тврдината, пристигнаа во главниот град... ***
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Што можело да ги зближи толку многу овие двајца, пред сѐ непартијци, придојдени во градот, едниот со универзитетско образование, а другиот неписмен козар?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тој беше козар и него партизаните го имаа за курир, пандур, ние што велиме.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Козарите кои го минаа и фашизмот со козите, се прашуваа зошто со нив да не бидат примени и во социјализмот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
На големиот митинг на козарите со козите, на големиот плоштад, кои го посматравме и ние децата од блиското Кале, на козарите им беше даден рок до утрешниот ден во 12 часот, да стапат во социјализмот, ама без козите.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Дојде до вистински масакр на козите. Големото стадо на легендарниот козар Чанга, инспираторот на козјата антиреволуција, едноставно исчезна во засолништето од бомбардирањата, во утробата на блискиот рид на која се извишуваше тврдината.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во однос на раскажувањето на масакрот врз козите, со споредбите на епизодите од романите на Рабле и на Волтер, вие ја споделувате мислата на Едгар Морен кој, на презентацијата на Козите во Сенатот, ќе истакне дека во книгата нема свирепи, омразени ликови, како во западните романи, но авторот ја следи основната идеја, козарите да се трансформираат во пролетери и според логиката на настаните ќе дојде до пасивен отпор на козарите, до нивната бела револуција и на крајот ќе следи нивната ликвидација.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Спасените кози со врховниот козар Чанга завршија во скривалиштата во Скопје од Втората светска војна во утробата на блискиот рид крај реката Вардар, над која се извишуваше големата тврдина Кале.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Француските елитни кози во славна мисија да ја спасат Македонија, како некогаш нивните балкански посестрими се претопија во стадото на еден од поуспешните козари, сточарски бизнисмен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Во мигот ништо не одговори, но синтагмата под нож, часум го пренесе во скоро изминатото време на масакрот на невините кози, во името на брзиот прогрес кој треба да го донесат козарите лишени од нивните кутри кози, како работничка класа; на затворениот пат на јагулите од Езерото, на пат кон Средоземното Море и Атлантскиот Океан; и на сите други забрани од тие времиња.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Занесени во маалото тврдеа дека ги виделе козите со нивниот козар Чанга како летале кон небото, други дека завршиле курбан!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
