кошарка (ж.)
      
      
        
          
          
        
        
              
          Од кошарката излезе стара жена и писна да тажи, гледајќи го налегнат дедото во дворот.
        
      
    
    
    
      „Калеш Анѓа“
         од Стале Попов 
        (1958)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Затоа и сите чифчии денеска стоички го поднесуваа припекот на сонцето и чекаа да се стемни за да се вратат во своите кошарки по чифлизите и да го продолжат ропскиот живот.
        
      
    
    
    
      „Калеш Анѓа“
         од Стале Попов 
        (1958)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Многу од нив се крстени „балканијади“: балканијада на естрадна музика, балканијада на кошарка и балканијада на циркусите.
        
      
    
    
    
      „Патувања“
         од Никола Кирков 
        (1982)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          На поплочена плоштатка пред црквата, во камено корито, низ железна шепурка, живо и осамено истураше чешма, а во неограденото и заедничко двориште на црквата и населбата, околу кошарки од врбови прачки, кои беа начепени со лепешки измешани со плева и помеѓу кои се шеташе живина, шумно се роеја улишта.
        
      
    
    
    
      „Потковица на смртта и надежта“
         од Миле Неделкоски 
        (1986)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Но, на оној час, откако сите ние, момчињата, поминавме на ред на разбојот, Фискултурецот даде заповед да се смениме: сега ние требаше да играме кошарка, а девојчињата да поминат на разбојот.
        
      
    
    
    
      „Папокот на светот“
         од Венко Андоновски 
        (2000)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          За мене Јана беше синоним за „цар во кошарка”, а пак за брат ми беше директна асоцијација на најубавите колачи и торти што тој ги обожаваше.
        
      
    
    
    
      „Игбал, мојата тајна“
         од Јагода Михајловска Георгиева 
        (2000)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Аман, веќе да започне учебната година, па в училишниот двор ќе играме и фудбал, и кошарка, и одбојка!“
        
      
    
    
    
      „Тополите на крајот од дедовата ливада“
         од Бистрица Миркуловска 
        (2001)
        
        
    
    
  
      
      
        
          
          
        
        
              
          Собрана цела кошарка подградни желби паднати со ѕвездите.
        
      
    
    
    
      „Последната алка“
         од Стојан Арсиќ 
        (2013)