крст (м.)
Тогаи ќе да се јави честниј крст от небо, ангели ќе да го носат и ќе да го постават на това место дека бил Христос распјат.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Со прво беше направил еден крст на едно дрво, од некое суво дрвце, за да го познава местото, чунки ќе одел како внатре во адата, за да види што има и што нема, да ако нема некоја трага од човека, пак сакал да се врати назад кај изворот за да поживее тамо со емишот што бил на дрвата.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Тоа дојде до таква степен што Русите сакаа да кладат крст на своето понатамошно занесување и ослободување на Словените на Балканскиот Полуостров.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дојдоа Турците: се зафати борба помеѓу христијанството и муслиманството, борба помеѓу крстот и полумесецот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие можат да му турат нему крст.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Нашата печалба некако стасуваше да се преранат браќата; продававме лилјаци уловени со мрежа в дувло, носевме крст на покопите, некои крадеа, некои веќе питаа по гробиштата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Направи крст од сламки и стави му насреде трошка леб.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Рисјанин си. Тие го заковале Риста на крст, се потсмевна Паљо.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
— Ах, вера нивна! — шкртна со заби малиот Крсте и го прикрена Ристета да стане.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Дури српскиот кмет, протуѓер и полјак носеа кокарди со двеглав орел — грчките со крст.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И кога во групата деца најпоследно се појави девојче да го бакне крстот, се зачуди поп Трајко и си рече: — „Шо бара воа чупе меѓу децата?“ — ама си го стори адетот без да ми попречи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој го стави српот на рамо, ги потпре тупаниците на колковите и се подисправи за да ја надвие болештината на крстот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тие го колнат и со месец и со крст да им каже која е таа Наполинка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Што не сторија Богоевци. Печени мисирки на гробот Пецов носеа, на крстот бардачиња со вино му обесуваа и ништо.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Носи котел со тригодишно вино и бела погача просечена на среде со црковен крст.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Ти гледај да нема влага да не вие во крстот. И норовите да не ја лапаат плашицата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во некоја вечер пред тоа, обиколен крај огнот со ѕвездесто распрснати сенки, им објаснуваше: „Некогаш вештерките ги топеле во смола и ги палеле со помамни славопејки за крстот.“ Смоларите не му веруваа; се подбуцнуваа кришум со лакти и се клештеа кон месечината.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Желбата да одговори со визиткарта посилна е од болката во крстот, од староста, од сѐ.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Јано направи крст од сламки и стави на него трошка леб.“ Се тргна и погледна во својот шестгодишен брат.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Цветав во прашина и во малограѓанска здодевност под знак на крст, тогаш жилава фиданка со нејаки боцки.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
