крцне (св.)
Вареното дрво крцна под јаките заби, на нивните врвови се собра сета негова мака.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Скржаво крцна стара врата, зад неа замреа поткованите чекори.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Потоа нешто крцна во слушалката и гласот се изгуби...Чудно...
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Крцна вратата. Пред него стоеше висок човек, забраден во бел турбан.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Крцна вратата. „Мечката си оди“ - си помисли Сашо, но не се помрдна.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Еднаш, уште еднаш и стеблото крцна.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Па што да правиме сега? - праша Коте. Сега Проедросот, со рацете на масата, ги погледна братучедите и сакаше малку да земе здив пред да ги праша што ќе ги праша, но толку тогаш крцна трказот на вратата, влезе жена со послужавник в раце.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Повремено ќе чујеја како стражарот долу во дворот се преместува од едната нога на другата. Два пати крцна траказот на вратата.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Небаре оревче ми крцна под стапалото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Понекогаш ми се случуваше да ја чујам како слегува по скалите и како вратата ќе крцне кога ќе влезе во готвачницата каде што спиевме јас и моите двајца помали браќа на постелата зад вратата и дедо ми и баба ми на другата постела, спроти вратата.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Или немаше да ја чујам како слегува по скали туку ќе чуев само кога вратата ќе крцнеше. Презаспивав.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
О'Брајан го крена кафезот и, правејќи го тоа, притисна нешто на него. Нешто крцна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тамам минуваше крај една висока авлија преку која се надаваа бујни јорговани и над којашто се извишуваше трикатна куќа со фасада на којашто преовладуваше избледена сина боја со два балкона искомбинирани од мермер и ковано железо, чу како крцна дрвената порта на горниот крај на авлијата, украсена со ковано железо.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Заѕвони. Еднаш, двапати. Чу чекори како се приближуваат, па вратата полека крцна. - О!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
