кутија (ж.)
АРСО: (Излегувајќи од врбјакот со кутијата в рака.) Еве ме, одвај ја најдов кутијава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (По малку време се враќа.) Си ја заборавив, божем каде што лежев кутијата за тутун. (Ја покажува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: Кате, подај ми ја, ќерко, кутијата од кафето и донеси филџани.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КАТА: (Ѝ ја подава кутијата од кафе, дупла кутија кафе и шеќер, и голема дрвена лажица, со какви што се служат). Повели, мамо.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: (ја зема кутијата и правејќи цигара).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ИЛИЈА: Добро си направил (му дава кутија со тутун да направи цигара и потоа го чита писмото).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Сламарица, мангал, стар можеби како и Адам, мало како детска играчка масиче претрупано со клешти, чеканчиња, клинци и конзервени кутии со боја и туткал.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Петко го намести кутичето и го покри со земја.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Лажеш. - Ти лажеш. Откопај го кутичето и ќе видиш дека е празно.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И веднаш ја вади кутијата со „Зета" и им нуди по цигара.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Потоа ѝ прати кутија локум, та дури ја дотера до сребрен синџир со гровчиња и најпосле „саватлија“ прстен, со празно место за презимето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Бре, да не сака сам да одбира, та ако не пушчи нам пушка ќе го удри, ќе му го видиме задникот бес шалвари! — Велеше Мало, шмркајќи бурмут од дрвената кутија.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А во гората под стрмниот рид малечките планински нивчиња, во кои се жнееше, беа неправилно начичкани еднододруго како кутивчиња редени од невешта детска рака.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тоа беа соништа на моето детство зачувани негде на дно мене и за мене и неа како твојата кутија со разнобојни пеперуги прободени со игла.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Пронајдов: твојата збирка пеперуги под стаклената поклопка на дрвената кутија беше твоја пролет.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Вечерта навистина кадијата му донесе по една кутија локум на секое; ги навечера убаво; им наместија удобни легла во две-три одаи и продолжија со добрите однесувања.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Еден од работниците ги ловеше и ги собираше во ламаринена кутија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Извади тенеќиена кутија со тутун, без да брза завитка цигара.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Како федери да исфрлија ѓавол од детска кутија - виде непознат лик и го зграпчи столот од зад себе.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Не го чувствува остриот мирис на згниени дуњи, ни дебело напластениот прав по расфрланите кошници, куфери, вази, книжни цвеќа, порцелански чаши за пиво, распукан будилник, картонени кутии, скршен глобус, парчосани географски карти...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
