кутне (св.)
За „спаијата" се донесе едно ведро млеко од десет оки, се напоруча тој и сите покрај него, а протуѓерот Злате и гавазот Ариф го кутнаа бравот за ручек.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Најсетне сите дрварчиња ги кренаа испотените чела и гласно извикаа: „Ги кутнавме сите десет стебла! Што да правиме сега?“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Ти си јак и можеш да му се допреш на сѐ, уште ниеднаш досега не си се почувствувал преборен, кутнат наплешти, и можеш да бегаш од тоа. Но, дали е и тоа како што треба?
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
„Значи, имаме десет стапчиња. Замислете си дека тоа се стебла во некоја голема шума, а секој од вас е дрварче и ќе кутнува едно по едно.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Ленче си го брише испотеното чело, зашто кутнала шест стебла и се труди да пресметне уште колку ѝ останале.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
За него веќе ништо не можеше да го наполни овој ден и сета онаа белина напред; таму остануваше само еден прекрасен, но не уловен лов, а еден онаков самјак можеше да остави по себе во снегот и цели коски, можеше да направи и цела една бразда крв по должината на целата трага, а пак да не падне, пак да не биде кутнат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
За миг едниот од нив му ја фати уздата на коњот, вториот се нафрли на Турчинот да го кутне од коњот, а третиот извика: - Сега ќе видиш зашто се караме, бре Назлам-бег!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во коријата најде една дебела кутната сува бука.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Истргаа еден сноп `рженица, го преврзаа на две за перница и се кутнаа да спијат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ќе речете оти сум останал фалбаџија, фалив дека двајцата можам да ве кутнам.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ако ги стемни, ќе ги извадат ќебињата што ги имаа преку рамо и ќе се кутнат во некоја од ливадите крај патот. Ако стасаат- ќе стасаат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
— Му се овргали јузбашијата и нареди да го кутнат и бијат.' Списка Милан колку грло што го држеше, повеќе за да чујат четниците отколку од болките, но беше веќе доцна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И овој пред сите ја грабна Милка за прцле и ја кутна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Јас су овде паша, бре ќелеш! — одговори Толе, тргна и го кутна Ферада.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
- Еда, и жени ѓибале, вели Давиде Недолетниот, еда в пазува, под фустан, вели, еда ќе ти го засучи фустанот, и, еда, ќе те кутне, вели. - Да те кутне тебе кутурата, вели Јаглика Тренческа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И вреска, ко кутнато прасенце. ־ Оф, мајко, оф леле, мајче мила, вика, кај си мори мајчице?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама кој како ќе му се доближи на Дука Вендија, овој - пам по муцка и ќе го кутне во ендекот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не давајќи ми веќе да зинам, колку што можеше посилно со своето тешко касапско рачиште ме кутна наземи, во новата прав на пролетта што како пламен никнеше од земјата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ја кутна еден војник под колена и зеде да ја удира, да ја гази.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само ќе викнат: Јоргос! И така — ќе го свитка, ќе го кутне човекот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
