лакот (м.)
Болничарката излезе. Се потпрев на лакот и ја отворив книгата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Трајковиот дел го зеде Митра да го работи „наполу“, едно за него — едно за неа, оти тие со Стоја се поголема тајфа, та „да може да чкрипне некој и друг лакот за тие црвците децата“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На Велја среда го пресече и го извади разбојот од тремот, за да ѝ го отстапи по Велигден на Митра и таа да чкрипне некој и друг лакот шајаци или некое козинавче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Гледаше пред своите чевли сѐ додека еден од оние двајца не го стисна со лакот под ребра.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Човекот ја стисна долната усна со предните нерамни заби и се поткрена на лакот, нејасно надевајќи се на нешто.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Едниот е со широкополна сламена шапка, која се дига еден лакот над црната шапка на другиот, дебеличок, со пасторска наметка врз плеќите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вратата е подотоврена, па се гледа само лактот од тетка Анѓа навален на маса.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Го стегна лактот кон кундакот и рече: - Едно, - рече и зачека малку.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
9. НА ВОДЕНИЦА БЕЗ КАМЕН НЕ МЕЛИШ ЖИТО - за тоа сал de jure го допираш лактот, а можело и без камен и на јаз плиток, па и во празна воденица de facto...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
И по тротоарите не може мирно да се шета, зашто секој момент некој ќе ве турне со лактот, некој ќе ве понуди да влезете в кафеана, или пак ви става под носот некаков сувенир, сѐ во стилот на „Пигал“.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ја пикнав раката до над лактот под карпата, ширејќи ги прстите да дофатам некоја риба.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Убаво гледам како ги крева рацете со широки просрмени ракави. ѝ се завраќаат кон лактите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Речиси отточканото може да го проверува и по стопати, да го врти и да го разгледува од сите страни, да го мери со педи, со лакти, со сажни...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Си ги кинам лактите и колената.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си прават пат со лактите. Како да плуска пороен дожд.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогаш Ѕвезда ме `ргна со лактот в слабини и накарувачки ми рече: - Стори му пат на светецот.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Обично платното се ткае еден лакот широко, а ова платно тетка Сава го истка лакот и половина широко и повеќе од три лакоти долго.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Згора на тоа, мајсторите оставија чудни светларници на источната страна над олтарот и отспротива, на западната: по една тркалезна дупка колку половина лакот широка и од двете страни на дупките едни како запирки што ги има по типосаните книги.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
- Тоа ноќе ми ја пие крвта, попусто се обидувал да се поткрене на лакот; горел и се давел. - Сета крв, синче.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се повлекла малку лежејќи, сега потпрена со лакот на земјата, додека со другата рака го стискала отворот на пребелиот лен под грлото.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
