малку (прил.)
Свети Константин наречен Кирил, сам и словенските книги и букви ги преведе за малку години, а оние мнозина и за многу години: седум души ги создадоа нивните букви, а седумдесет души преводот.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Па син му на Абдула, Елеас, кој - да не чуете лага - в натпревар кога ќе збесни ластовичка беше, без малку да остави трага, в правта под нозете лесни.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
По малку време беше се собрале сите куќни луѓе и дури некои од комшиите и курдисале муабети да го прашаат Силјана. – "Е, Силјане, како е татко ти Божин со здравјето?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Ако не беше ѝ свикал овчарот Смиле на кучка да го пушти Силјана, ќе го испердушела уште за малце.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
По малку време излегла Босилка од куќа и си седна на ругузината.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Како што гледате, господине министер-претседателе, – продолжува Спространов – ваквите идеи што веќе нашироко се прифаќаат од македонското население, не се ни малку за потценување за да не им се посвети високо внимание.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Врз основа на тој договор Бугарите нападнаа на источниот дел на Балканскиот Полуостров, т.е. на Тракија а Србите на западниот, т.е. на сегашна Србија, Западна Бугарија и Македонија и малку по малку си ги разделија помеѓу нив.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Византијците сите свои противници, т.е. и Србите и нас, ги викаа Срби. Малку по малку тие нѐ прекрстија од Бугари на Срби.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Уште малку гората ќе зајачи, ќе затрепери градот… Слободата е на прагот!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ништо не ми е, така… малку ми се слоши, но сега помина… Надвор е тивко?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Дошла поголемата и уште од врата вика: „Стани, татко! Не си слаб!“ - „Не можам снао, вели Серафим. Да простиш, направив малку аџамилак, не сум чист.“
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
На крај, дошла и старата негова. И нејзе ѝ вели: „Да простиш, стара, направив малку аџамилак“.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Не плаши се, побратиме. Уште малку остана.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
ТЕОДОС: И вино... (Пивнува малку и го истура скришно остатокот на раката што му ја бацуваат Циганите, па ја брише скришно.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АМПО: (По него, со бебе во пелени.) Чекај малку, татко!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ЕФКА: Е, вие сакате како во песната: „Малце постојавме, Донке, кај чешмата, од изгрева, Донке, до заода.“
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Митрејце, дај мори да се напиеме од ракијата, да се закрепиме малку.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: (се крсти и станува). Господ да придаде! Дајте малце вода да си ги оплакнам рацеве...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
СОФРЕ: Седи, море, малу! Не расипувај ќејф. Да речеме уште една песна пак одете.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ех, кир Ристаќија, по малку, по малку стануваш итар како прав Грк.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
