микрофон (м.)
Низ скршениот прозорец влегува микрофон.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Микрофонот се повлекува. Од клозетот се слуша вресок. Излегува Малиот. Крвав е.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
КУРТА: Го фрла микрофонот низ прозорецот. Мрачна реакцијо!
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Пред инвалидизираниот инструмент немаше микрофон, а два или три тона кои можеа да се извлечат од пианото ми зазвучија како предсмртни ропец на Луис Амстронг.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- А бе, дај го ваму – се граби Апчо за микрофонот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И секако, секој од нив го испробуваше својот микрофон, дувајќи и воздивнувајќи во него.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Стомакот – Нијагара казанче клозетско. Мека столица на тврда шолјица – трошам ролна на час. (Колку ли трошам за една година?) Гласот извикан, нетелефонски, само за позади микрофон – непредушен.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Германската филмска ѕвезда, Ани Ондра (Anny Ondra) одвај зборуваше англиски и бидејќи дублирањето, како денес, тогаш не постоеше, нејасните места ги снимав со помош на англиската актерка Џоан Бери (Joan Barry), која беше сместена во кабина надвор од кадарот и која го зборуваше дијалогот во микрофонот пред себе, додека г-ѓицата Ондра само ја отвораше устата, како да зборува.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
На него имаше микрофони и засилувачи поставени на четири дебели навојници во аглите и безредно поставени микрофони врз рѓосаните фрагменти.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Мојот дом е меморија е текст е приказна 43 Насловот на мојот текст, “Децентриран Дом”, е рефлексија на вашата тема (им вели волкот на прасињата фатен во сателитските микрофони на ловецот кој на своите многубројни екрани посматра...).
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Пред Краста кој е некаде на средината се појавува еден брадест младич со малечок микрофон в рака.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Наоколу немаше телекрани, но сигурно имаше скриени микрофони; освен тоа, можеа да бидат видени.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Не смееме да зборуваме ништо по патот“, продолжи таа, „за случај да нема некој скриен микрофон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се прашуваше дали некој микрофон сепак не е скриен некаде во близина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А Баге, како и неколкутемина суспендирани соработници од другите редакции, од тој пристигнат материјал драматизираа скечеви, дијалози и вицеви, кои потоа вештите актери ги говореа во микрофон со гарнир од студиска музика и наштимуван аплауз.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Остануваа уште два-три говорници. Последниот говорник го крена силно гласот, удри со тупаница пред микрофонот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Иако симпозиумската сала беше речиси празна, професорот Седларски ги сослуша внимателно воведните објаснувања на претседавачот на сесијата а потоа, откако го остави своето сако’ на една од празните столици пријде до микрофонот и се заблагодари на дадената можност да претстави една од загрижувачките појави која досега не била предмет за сериозна расправа на ваков висок собир.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Водена од своите сирови халуцинации, бев во готовност да го прифатам и ова привидение, но се појави една тетка со лоша фризура за да ме исплаши и на микрофон да проба да го објасни целиот настан.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
длабоки ископини леи нива сепак ровови железни птици бучава луѓе зелена боја лице маслинови гранчиња чизми шлемови куќарки вреќи песок писок на деца на жени плач делови екстремитети старци глави прошетка без тело мршојадци храна конзерви знамиња шарени искинати ветер вее чад пламен чад пламен куклен театар отсечени глави поле посеано мини калинки оловни зрнца искинати страници свети книги молитвеници љубовни писма парички објективи камери од небото бомби микрофони од небото храна гребаници лице исекотини раце истуткани фотографии плускавци стапала урнати мостови нејасен шуштеж радио станица не музика нејасни наредби пеплосани амајлии урнати мостови немој! немој! бело знаме Тресна на подот и повеќе не гледаше никакви слики.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Од блиската џамија, оџата пееше на микрофон со солидно озвучување, веројатно затоа немаше мажи.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
