напишан (прид.)
А не знаат, кутрите, што зборуваат дека на три јазика Бог наредил да се пишуваат книги, како што пишува во евангелието: „И имаше штица напишана на еврејски, римски и грчки.“
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
А на секоја страница сѐ нова слика а и друго е напишано под неа.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Се разбира, до колку во него нема напишано нешто и за мене?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сакаше да ги знае сите тие работи, сакаше да знае сѐ, што беше напишано во оние тешки купишта книги во собата од младичот, а сакаше да го знае и она, што го кажуваа и другите, забранетите, кои младичот отпрво си ги криеше под креветот, а за кои после Змејко му изнајде едно скришно место во подот од своето сопче. Младичот не му кажа ништо веднаш.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Доне го слече палтото и ја распара поставата. Однатре испадна бело тенко платно, на кое беше напишано писмото.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Ракописот е твој... Ти го имаш напишано.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Прелата е ако се смета дека со напишаната песна завршува асоцијативниот круг, метаморфозата на видливото во невидливото.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
„Добро ни дојдовте“, стои на еден транспарент, напишан со латиница, распнат на гранките од едно дрво.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
А сѐ му се гледа на лицето, сѐ што сака да каже на лице му е напишано.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
За тоа постојат многу живи сведоци а и напишани и потпишани документи.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Напишано на едно скинато ливче. 31.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
За чиј народ е напишано ,не нагињи се кроз прозор"?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И пред нашето гостување најдовме напишано: „Ве чекаме, како слободата што ја чекаме".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Судбина... - рече учителот. - Сѐ се одвивало како првин историјата да била напишана, а по неа настаните се одвивале...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Остави само лист хартија. Нотна. Беа напишани некои ноти,но инспекторот Фиданчо Голомешев, кој инаку силно го љубеше фолклорот, покрај сета волја, не можеше да го протолкува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Но таа уште не беше напишана. Требаше некој да ја напише.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Во пишувањето тоа се одвивало со помош на таканаречени „детерминативни“ слики кои се ставале зад напишаното, и му давале смисла, а самите не се изговарале. (Ibid.,стр. 18): „Кога египетскиот збор кен треба да значи „јако“, зад неговиот алфабетски напишан глас стои слика на исправен маж; кога истиот тој збор треба да изразува „слабо“, зад буквите кои го прикажуваат гласот следи слика на стуткан, омлитавен човек.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Деветте лингвистички конфигурации на филмот се напишани во форма на спирала со ротирачки дискови и се прикажуваат одделно меѓу секој од десетте “оптички дискови”, кои се вртат во круг. 182 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кој ќе биде победник? (Под прашањето стои голема карикатура и напишано: ова).
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ги потврдува дотолку повеќе, што оваа книга беше напишана пред да биде објавен материјалот на американските психијатри. 42 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
