настапи св.
настап м.

настапи (св.)

138. И во овој поглед Мисирков точно го антиципирал идниот развиток, зашто Бугарите навистина дури во најново време (1978) настапија токму така во однос на изградбата на македонскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сега настапува време за интерес за национално-религиозни прашања.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Не ни покажува ли тоа оти малите држави, па и секоја една земја, со гонењето општонародни цели гонат не хумани цели, ослободувањето на поробените, ами чисто материјални и егоистички цели, т.е. зголемувањето нивно за свој интерес, без да се гледа дали ќе настапи подобрување во судбината на Македонија или не.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
При кревањето на завесата собата е во темно, само преку прозорците се забележува дека е забелено небото и настапува зора.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Настапвај и ти Армијо наша, - војници и тенкисти, со плутој, трактори врвете и вие, - врвете трактористи!
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Настапи тишина од која на човека му се присторува дека ќе потоне којзнае во каква бездна.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Челичниот чекор на војната сигурно ќе настапи и кон ова гнездо.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тие секоја година носеа таму со товари жито, брашно, грав, сол и други продукти за јадење, да им се најде во зол час, кој ете сега настапи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Настапија тешки часови. По цели дни таа плачеше, а пак јас како некој инквизитор полуден од љубомора - ја мачев, ја навредував и страдав заедно со неа.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Стана и телефонира. Уште утредента настапи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кога завршив настапи мачително молчење. Старецот го намали одот. Застана.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Едно време настапува молк. Потоа, придобивајќи сила на потрес, на надворешната врата се ѕвони.)
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Настапува напнат молк. Луков го вади револверот, го проверува дали е откочен и трга да ја отвори вратата.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Одминуваат месец, два, настапува третиот. Глигор сѐ понемирен станува.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Еднаш ноќта зеде сосема видливо да настапува.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Но, би се капеле цел ден, А многу деца не знаат да пливаат... Е, тука би можеле да настапат непријатности. Гледаш ли?
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Настапуваше богата и плодна есен... Кукушаните веќе ги береа лозјата.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Беше рано утро. Пролетта настапуваше...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Настапуваше есен и ноемвриското ветре откај Пелистер дуваше. Времето стануваше студено...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Но, ете, настапија тешки и мачни години, неплодни години и војни.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Повеќе