натраплив (прид.)
Поарно е сосем да ги спушти капаците и непроѕирната розикава завеса нека го сокрие од натрапливите очи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Дури и облеката на љубопитникот му ја знаев. И натрапливоста. И додворливоста на насмевката..
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Јас го прекинав: - Мислите дека можело да се случи сѐ да било поттикнато од желбата на мајка ми, а тој, командантот се нашол затечен, или му недостасувале сили и умеење да ја избегне нејзината натрапливост?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Стига да ни намигне од далеку Таа натраплива заводничка, победата, И стрелката на часовникот ќе из'рти од коренот на времето Ќе блесне заслепувачки знакот, белегот, зборот - Високиот неодминлив крајбрежен светилник!
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Пред тоа одмерено кажување исчезнаа за час натрапливите слики. Кочо ги раствори широко очите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)