негибнат (прид.)
И дури другите денови го караше, дури и тепаше што се извалкал многу по реката, та не може да му ги пере парталите, вечерва го покани да вечера веднаш, бидејќи виде дека лебот и сиренцето ги вратил негибнати.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој го виде во својата фантазија тој негибнат крај Мариово. My излегоа пред очи богатите села и селани домаќини, кои имаат полни ќесиња пари, булуци овци, сурии говеда, ергелиња коњи и наеднаш си претстави како сето тоа по пет-шест дена ќе биде негово и тој ќе стане најбогат човек не само во прилепската нахија, ами и во целиот битолски санџак, бидејќи целото тоа богатство ќе им го земе на селаните и нив ќе ги подјари да работат за него, да му робуваат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги копкаше само големиот запечатен плик за кој им рекоа да го чуваат како очите и негибнат да го предадат во единицата каде што требаше да се јават.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Мислевте ќе ве прифати нов свет, негибнат од инфективните раце на цивилизацијата, а завршивте како чорба на ритуалната трпеза на дивото племе Њам-Њам. – избезумен се врти кон брат му – Беднику, зарем не сфаќаш.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Се вратија сите на своите места. Мајка ми го собираше негибнатото јадење.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Сега се беше повлекол еден чекор понатаму: во свеста се беше предал, но се надеваше дека душата ќе си ја сочува негибната.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А кога станавме од земјата, и кога облакот се расчисти, видовме: скалата на отец Кирил си стоеше сѐ така негибната на карпата Бехистунска, угоре кон небото; и кошницата негова над бездната си стоеше, и тој во неа, негибнат сосем!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И следувале војни. Светска па балканска, па пак светска. А сиџилите си останале негибнати.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Само главата како шпиртосана или мемлосана маска била цела, негибната. Во косата, здрвосана како чешел, светела скорпијата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Четириесет години Невена си остана невеста со заклучено срце во кое ја чуваше големата љубов кон кралскиот офицер, со негибната надеж и верба во неговото враќање.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
- Ти го вративме либето, како што го зедовме: жив и здрав, цел до негибнат. Така ли е?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Таквото одрекување е во основата на настојчивоста дека помладите геј- мажи, здрави и негибнати од хомофобија, немаат никаква потреба од машка геј- култура – и дека никако немаат никаква потреба од машка геј- култура што имплицира некаква женска идентификација или некаква женственост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)