недостига (несв.)
Се насмеа. На луѓето им недостига циркус, ми рече. Кловнови сакаат, смеа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На Крстју му недостигаа куршуми и ние решивме да ги земеме на заем од тебе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Во 1980 година на Бугарија ќе ѝ недостигаат околу 4 милијарди кубици вода.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Исплука црна семка пред себе, во чинијата с сини рабови, ненадејно да се реши на судбиснки потег, мисла од која и самиот се стресе: вака веќе не се може, селото е омацурено, му недостига власт; тогаш нека се прочуе, со крајот на попот ќе почне, еден нов, поинаков живот во кој светот ќе е почит и кон живите и кон мртвите, на татковската земја и далеку од неа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Чанга занесено го слушаше, макар што му недостигаа многу други знаења и поими за наполно да го разбере сето тоа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Гледаше џиновски пеперуги, ѕвезди, кози на сликите во книгите и не можеше да разбере по какво решение трага татко ми, во времето кога недостигаа средства да се нахранат децата.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А мене сосема ми недостига таков демонски порив.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сепак во сето тоа недостигала една клучна особина на еволутивните процеси: соработката.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И замислете си, јас имав дадено збор, бев сосем верен - Шчевалевска, три месеци до шеснаесет години ѝ недостигаа, таа е уште во училиште, со неа деведесет илјади даваат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ми недостигаше читањето на уште многу таткови книги според оставениот распоред.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Беше јасно, но тоа подоцна го осознавав дека ми недостигаа татковите мудри совети, да патувам или не!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
„Свртуваш лево, потоа десно, и повторно лево. А на портата и недостига горната попречна греда“.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го прогонивме Јан од тој свет, но остана мачното чувство дека ни недостига, оти со него бевме блиски; бракот меѓу Земанек и мене дојде како еден вид алиби дека тој свет е сепак реален: дека во тој свет на партиските состаноци, на маскирањата и лагите, на подметнувањата и притисоците, сепак имало и нешто човечко: љубов, здрава, нормална, телесна, духовна, дека од таа љубов ете, се раѓаат и деца.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Последниве денови особено ми недостига. Долго се задржа.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Нека нè земе еднаш со себе, па ќе се увери дека нема воопшто да нѝ недостига.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дури на крајот на писмото, во аголот, Ивана имаше напишано дека често мисли на мене и дека ѝ недостигам, што не ми звучеше баш уверливо, а сосема најдолу – да ги поздравам другарките, особено Мила и Снеже.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Во возот разговаравме; тој ми расправаше за неговата кариера во циркусот и за љубовта со Ина Коленина; говореше дека во таа љубов и тој и таа влегле со некаква студена страст, и дека, во суштина, ништо не му недостигало; дека бил среќен и дека немал никаква причина да ја остави Ина, но дека сепак, решил да го напушти циркусот, и да ја остави таа жена; токму затоа што немал никаква причина, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тоа му пречеше цел живот да биде среќен: зависта не му дозволуваше да се насладува со она што го има, оти постојано се вознемируваше со желбата по она што му недостига.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Е едепсаз - неранимајко, бесрамник ексик - нецелосен, недоволен, остаток, недостиг, уште тој недостига
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Впрочем, авторот нема чувство дека тој документ му недостига.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
