непроменлив (прид.)
Случај со изградени, непроменливи навики, гореше. Бесцелност на едно постоење, заклучуваше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Во приквечерината на овој непроменлив декор од агли и суви камени ѕидишта, бликаше оној огромен свет, полн со преживувања, личности, судири меѓу нив, дива гордост, свет што преминал во минатото, но што е така јасен и жив во неговата пламната глава.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И почитуваниот Богдан Јанков имаше еден таков свој континент, делче на светот што само нему му припаѓа и за него е непроменлив: ја одржува мекоста за нечујно чекорење меѓу проѕирни габери, бресилки и дабови, и за негово лежење, детски, ничкум, со чело на синкав мов, под јата златоперки, или жолтавки, или саријасми, како што одамна со туѓ јазик се викале денес се сосема ретките и скоро заборавени преселни птици, по боја и по необичност блиски, поточно слични на парче сонце.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Таму во свеста се вкочанува времето на оној ден кога се оставил домот: со тој миг во сеќавањето непроменливи се луѓето што останале во селото, настаните врзани за нив и тој самиот меѓу тие луѓе и тие настани, божем из'ртел од себе и пошол да бара нешто што немал дотогаш.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
И во тој последен час на денот, во тој брз заод на замагленото сонце, игуменијата со малку потемни сенки во очите, непроменливо загатлива и стара каква што можела да биде пред десет години или каква што ќе можела да биде по десет години, кренала рака за удар или за благослов.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со бесна вчудоневиденост тој заклучува дека учените луѓе од неговото време престануваат да се интересираат за непроменливите вредности, за целиот свој талент и углед да ги стават во служба на локалниот дух, да го поттикнат она што е ексклузивно, да ја ободрат својата нација да се затвори самата во себе, самата на себеси да си се поклони, и со „својот јазик, уметност, филозофија, цивилизација, со својата ‘култура’, да се постави наспроти сите други“.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Непроменлива во движењето, матицата ги повлече. Бавно и сепак сигурно ги носеше кон море на кое никогаш не ќе му го знаеме името.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Значи, и со бегол поглед може да се дојде до заклучок дека домашната „популарна ликовна уметност“ нема допирни точки со некои светски текови на популарноста, и тоа не само затоа што очевидно не произлегува од една развиена пазарна логика (според која навистина постои законот на понуда и побарувачка, а не само побарувачка), туку и затоа што не ги развива своите комуникациски обрасци (што сепак се случува во турбо-фолкот) и заостанува во непроменливоста на малограѓанскиот вкус (за секогаш детерминираните критериуми на „вредност“) и во парохијалниот аутизам (инцестуозна некомуникативност). Маргина 37 171
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој и нѐ поздравува со непроменливата насмевка - клише.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Револуционерните занаетчии, спротивно на тоа, тврделе дека идеална чевла не постои, како ни непроменливата форма и дека тие самите треба да пронаоѓаат нови форми на чевли и постојано да ги усовршуваат.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Според редот, прв требаше да се огласи директорот на нашиот театар со непроменливиот љубезен израз - клише на лицето, и кога е тажен и кога е среќен.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Теоријата, дотогаш, била оној поглед на свет со кој лесно ги осознавале непроменливите форми.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Оттука никнаа школи на мислења кои ја толкуваа историјата како цикличен процес и кои се обидуваа да докажат дека нееднаквоста е непроменлив закон на човечкиот живот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој се прашуваше нејасно колкумина се како неа во нејзината генерација - луѓе кои израснале во светот на Револуцијата, кои не знаат за ништо друго, кои ја прифаќаат Партијата како нешто непроменливо, како небото, кои не се бунтуваат против нејзината власт, туку едноставно ја одбегнуваат, како што зајакот го одбегнува кучето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зашто, од каде знаеме дека два и два се навистина четири? Или дека функционира силата на земјината тежа? Или дека минатото е непроменливо ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога вистината ќе си беше цела, непроменлива, само тогаш сакаше да ѝ ја соопшти.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Нема правилник во животот ниту праведност и ништо не е непроменливо, трајно или херметички затворено.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Навистина ме чуди што обично сите имаат претстава дека сум стабилна и непроменлива, а истовремено доследна и доверлива. ***
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Како што од пандорината кутија излезе само надежта, така ќе остане таа тајна, да тлее и прогонува сè што живее. Ќе биде највлијателниот двигател на телесни задоволства и непроменливиот сојузник на гревот.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
- Знам, знам! Тето, сето тоа ми е кристално јасно. Мојата одлука е конечна и е непроменлива.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
