оближе (св.)
Штом македонската интелигентна емиграција се состои главно од такви лица што си ги имаат соединето своите интереси со Бугарија и се оближуваат околу бугарскиот кнез, којшто по ќеифот си ги клава и си ги симиња министрите и којшто може да постави за министри не само луѓе што имаат малку популарност сред бугарскиот народ, но и такви што воопшто немаат партија и се „независни“, т.е „и тука го клаваат и таму го клаваат”, – штом имаме луѓе што мислат оти главното достоинство на човекот е не чесно да му служи на својот народ, ами да итрува, т.е. да лаже и десно и лево, – тогаш природно е оти новото течење во развивањето на националното самосознание на Македонците нема да сретне поддршка во нашата емиграција во Бугарија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
- Е, гледаш. А јас ги имам, одново се пофали оближувајќи ги лепливите усни.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Види шо детенце е, натемаго! Кротко како јагне, лакомо како прасе, јаде и се оближуа како маче А види пак шо убаво се учи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ама и ти не си за карање, де! Ете така, и она — како мачка на сланина. Штом те виде почна да се оближуа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Насмевката на лицето што личеше на оближување ја прошири.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се исправи пред братучедите. Почна да ги трие рацете една од друга и да им вели оближувајќи се: - Така.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Другите гледаат, се оближуваат, и тиа сакаат да носат, млади се, му се носи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Го мрцкаат носот во танките чорби, ги оближуваат лажиците и само ждригаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Секаде ни ја гледаат само лузната, вели и си ја брише, си ја оближува устата...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Почнав да се оближувам, ми дојде да пометнам. Ме поткопаа непцата. Исто ко на трудна жена што ѝ иде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Нема, штом власта дозволи да се јадат прасињата... - рече отец Серафим оближувајќи си ги прстите.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Оближете се троа и вие па белки догодина ќе посадите повеќе.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Бошко си ја оближа устата и ја голтна плунката.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Со крајот на окото виде како братучедот си ги оближува усните.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Небаре се оближуваше околу чадена пастрма Петре.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Тодора си ја оближа големата буза, небаре се бацувала со јунакот што го спомна.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Кога 'и видел мачорот глувците во дупките, ватило слинки да му течит и да се оближуат, како коа да беше 'и изел сите глувци, и паднал на коленици, за да прај метании и кревај рацете наугоре, чини, врти и белките од очите на небеси, ѓоа на господ му се молел; тргај броениците и викај: „Господи, помилуј!“
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Владиката поудобно се навали на миндерот, шмркна кафе и, оближувајќи ги подгорените усни, праша: - А пари, велам пари, зашто црква со пари се гради, а не со молитви и желби.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Затупка со опашката по паркетот како да го повикува неговото внимание и сочно, некако разлакомено, почна да се оближува со јазикот и наметливо да потквичнува.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Ги оближував усните, чувствувајќи го солениот вкус на капките.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
