ограниченост ж.

ограниченост (ж.)

Споменик на феудална ограниченост и ништо друго.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Тој е само еден понизен роб на својата ограниченост, кој зад заклоните и преправањата го крие својот страв.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И сега еве го времето како наидува да ми укаже на ограниченоста на мојата перспектива со оглед на која сум создал.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Ниче ги разликувал уметниците кои создаваат од чувство на внатрешна исполнетост и оние кои создаваат од чувство на ограниченост, то ест, максималисти и минималисти; во оваа смисла, Бојс однатре бил минималист, а однадвор максималист.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да створи еден изолиран свет, префинет и перфектен во својата ограниченост, свет кој подоцна ќе биде ставен во служба на мистификација на системот или третиран како подлога за извесни финансиски манипулации, или пак ќе служи како транспарент на страв, закана и присила?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Од своето огромно читање тој дестилирал огнена ограниченост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Оваа последна година, кога конечно прифати дека започнал да живее во воено време, во време на војна, тој ја согледа и ограниченоста на својата човечка природа и на она во неа што се нарекува разумно расудување.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Прангите, границите, ѕидовите, ограниченоста сѐ е во човечкиот ум.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Зашто, ако излезе дека таа неавтентичност не е трагичен израз на моралните ограничености што се вградени во самата структура на човечкото постоење – ограничености што само јуначкиот мажествен стремеж, во својот ревносен обид да ги надмине, може да ни ги открие и да нѐ натера да се соочиме со нив – и ако, наместо тоа, излезе дека неавтентичноста е само комична – некаков срамотен, дисквалификувачки, па дури и урнебесен ефект на секојдневната изложеност на суштествувањето како играње улога, а оттука и на културните значења како чинови на општествениот театар – тогаш трагедијата се растоличува од својата положба на првовеликост, ѝ се обезвреднува мудроста, а патосот ѝ се поткратува.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)