одмазднички (прид.)
Се пулеше со стаклени очи студено и одмазнички. Личеше на професорот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Четворицата останаа глуви за неговата сила и одмаздничка закана.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Керим е зол, темерут и одмазднички жесток.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ќе ми платиш за ова. Смеа, тивка и одмаздничка: - Кучка сум, затоа апам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И додека најмалиот со зачуденост на детински невиното лице му притрчувал да му помогне и да го исправи на нозе, фрлајќи ја пушката во недораснатоста да сфати дека нечија невидлива цевка внимателно му го бара челото покриено со густа коса или лицето или градите ослободени од секаква тежина на зимска облека, другите шестмина од скок се фрлиле на земја и заревеле или одмазднички или охрабрувајќи се меѓусебно без заштита и на најмало камче пред очите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А сега, на моменти, троа убаво, а најчесто многу грдо, како од гериз, избива од дното, од дното на душата, омразата скорешна и стара, мириса, но и смрди, ух, луѓето како одврзани од синџир, ослободени, душата како пуштена од темното, ослободена со сите страсти, со одмаздничките и со подбивните.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас не го следев сосема каква намера има, бидејќи бев премногу зафатен со себе си и со оние чувства кои се раѓаат во моменти на вакво расположение, а кои би можеле да се наречат, одмазднички. Да, одмазднички!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Под душемето остана долго, многу долго, сликата на Сталин, сѐ додека Татко веруваше дека постои опасност од негово одмаздничко враќање.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Сечи на една страна - фикусот избиваше одмазднички на другата.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Колегата Вртанов и понатаму беше потонат во хартиите но околу неговите усни кружеше злочестото облаче на насмевката што јас веднаш можев да ја сместам помеѓу оние, одмаздничките.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Прашуваш чии имиња спомнав? - му дофрли, но овојпат уште потихо, со одмазничката желба ништо да не слушне: - Ги спомнав имињата на оние од дворот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Инаетот често има и одмаздничко својство, ирационално спротивставување на очигледни и непобитни факти.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
