оскудица (ж.)
Владееше оскудица по нив со месеци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По толку години, брат ми ќе биде тука, во куќата во која сме растеле, и ќе можеме да се потсетиме на сите оние минати години, на луѓето и настаните, на нашата сиромаштија, на оскудицата која, во заедничкиот живот и топлата упатеност, се претвораше во доволност и радост.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А еве, сега пред неа лежи градот што таа толку сакаше да го напуштат, потонат во окупацискиот замолк, во првите студови, новата неизвесност, оскудиците во храна, во сапун, во спокој...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Рена примаше дискретна помош од татко ѝ и од мајка ѝ, особено откако им се роди синот, но со текот на времето и таа се истенчи зашто и во домот на татко ѝ се почувствува првата оскудица.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
