пача (ж.)
И главната улица има вакви гостилници и по сè личи дека пачата е солунски специјалитет, зашто, велат, не се приготвува во други градови.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Солунчани јадат и сркаат пача и дење и ноќе со голем апетит.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Солун мириса на пача, на шкембе чорби.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Од нозете ќе правите ли пача? - Не. - А од ушите? - Не.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Кога дојде до димензииите на осреден цепелин пукна прскајќи го брдото кај Крањ со смрдлива жолта материја налик на пача.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Што си толку против свињи?! А месото? А мавцата? А џимиринките? А пачата?“ набројуваше Жарко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Не дај боже Јоже да се врати љута е Јованка скупо ќе му плати со пензија мала ја остави сама да трпи за леб и посебна салама Таман се посрав, седнав на пача ми текна на вториот Тито од Псача ги мразев и двата, се сетив сетне го пуштив на цеде Тито Пуенте
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
