плати (св.)
Албанецот, решија, злочинот да им го плати.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Целото лето и есента што шета Силјан со дуовникот и на ден Митровден си дошле во Прилеп и извадил дуовникот пари да му плати на Силјана ругата, колку што беше погоден.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
83. Таа арнотија добива уште поголемо значење со тоа што таа беше причината да се образуваат комитети, организации, чети, востанија, да има убиства, грабежи, колења и др. и во сето тоа Бугарија ни помогна и со пари и со трпење на комитетите на своја земја. 4/ верата во бугарското чувство кон нас си ја плативме со воставањето, од кое Бугарија вистина не нѐ задржа и не ни помогна, но… го испрати Начевича84 да преговара…
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А мнозина што се погодени лесно, испотени, жедни, и жедни да платат, со пеење одат, со пцуење бесно, на Вињари нова пусија да фатат.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Сега да видиме со што плативме ние за таа арнотија, или колку нѐ чини таа?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Руското покровителство станува ненужно кога ние си имаме „самостојно” и „национално“ бугарско покровителство. 3/ За бугарските владици што ни ги подари Стамболов ние плативме со немањето на автономни права, предвидени со Берлинскиот трактат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
По ова што стана вечерва, да чуе светот дека сум ти ја дал Симка без пари: подобро да го затворам дуќанот! Што е ред за мома, ќе платиш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Сиромав, окапан, немаше пари да му плати на попот кога ве крштаваше, најпосле и него го закопаа на вересија.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Да си платиме кај што сме се зајмиле, да ни е бел образов...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Скапо ќе ние платиме, Co нивни пчошки животи.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Пандета го утепаа, а Алексо ранет лежи, на фашисти гордо вели: „Убите ме, в кучина, другарите ќе ви платат!
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
- Оди. Си платил, можеш да влезеш. А со мене не смеј се.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Плати баждар па влези. - А ако не платам?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Божидар, плати. Извлеков од плиткиот џеб на панталоните две `рѓосани перца за пишување, едно парче сино стакло и зеленикава бубачка богомолец.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Како нов момок, уште неопитен во работата, ќе ти платиме отсега — Крстовден до Гурѓовден четири лири пари, рана и опинци, бидејќи има повеќе од половина година.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бегајте оттука или платите толку и толку! — Какво бегање, море!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Навистина, рано е уште, одвај пет часот ако има, но ене, дошле луѓе без пазар, та иако платат Пушмарко, Баба, Јашмакот и други по две банки казна на рефератот од командирот на општинската полиција, Милана, за предвремено „отварање радње“!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сигурно ги истенчил усните, ги набрал веѓите, премолчил пред оној кој му го кажал тоа, решил во себе: - Ќе ми платиш! ***
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
- Само, - му рече Најдо, - гледај за прошката да не платиш повеќе одошто треба.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Немаа и одеа да го молат Бошка: - Аман, Бошко, ќе му платиме, само да сака да нѐ почека...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
