помоча (св.)
Да не се помочав од страв, си мислам, и ја фаќам матерката. Празна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Едно земање и ме помоча.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Грчките војски останаа отсечени во Албанија, и почнаа да се враќаат ко помочани.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе го помочаш и ќе го изладиш, велам и трчам кај митралезот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакате да нѐ вратите без камења. Помочани да излеземе пред светов.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Молчевме како помочани, сѐ до Подмочани и отаде Подмочани.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ако се помоча, да простиш, тој таму, гнасотијата дотекува кај нас.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
