попричека (св.)
Некој, јали бог, јали Владимир, јали некој трет може ќе го сопре Арслан бега, само тој нека попричека.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Можеа да попричекаат твоите страшни идеи!“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Вели: „Каква е таа идеја, што не може да попричека додека ги сечам прачките?“
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Засега: Здравје. Трпелив сум ќе попричекам.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
- Ќе мора да попричекаат. - А што празнуваш денес? - го прашувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Додавката или прекарот комитата што дотогаш ги носеше Раде, се запусти или поточно исчезна уште кога ја нагрна војничката блуза во една бугарска рота,** а на додавката ич сѐ уште мораше да попричека.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
