порасте (св.)
Самата од бедна фамилија, порастена во мало шумадиско место, знаеше за сите тешкотии и понижувања на женските, деца кои немаа можност да добијат стручно образование: да се оспособат за шивачки, плетачки, везилки...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тука ги најде и остатоците од едно старо седело и огнето од нив сосема порасте, така што сега веќе можеше да му го стави и најсуровиот прат, што го скрши околу себе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
I. Снегот врнеше целиот ден у бога и небото ниеднаш не порасте над врвовите на највисоките дрвја, но тие тројца постојано продолжуваа да чекорат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Требаше да навлезе во неа заклонет зад едно стебло, порастено на самиот раб.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мене ми паднаа ноктите од рацете и нозете. И едното уше. Докторот ме теши: ќе ти порастат...“
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Но и кога порасте, пак понекогаш му се јавуваа некои женски манири останати од порано, и од кој не можеше лесно да се ослободи.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ѝ одобриле бањски третман додека да ѝ порастело малото ѓаволче во мешето.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како малечка често се занесував дека кога ќе порастам ќе бидам славна.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
