прејаде (св.)
И показуеха манџи и пиења. И видех манџи на тија што многу се прејадувале.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
И се гледаха тие дјаволи како да се прејале и како да се пиани. И скакаха и играха како механџии кога се пиани и зборат гнасни речи и зборови.
„Избор“
од Јоаким Крчовски
(1814)
Надвор те тера, ако се прејадеш, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може да се прејадени, си мислам, и не им меле добро желудникот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Море од лакомија... Се прејадоа... - рече игуменот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Зашто нашиот учител Константин вели: Човек што се прејал мед, не се лечи со мед, ами со горко...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Раскошот на тркалцата од чад, сите тие метафори, додека блескаат крлуштите под камењата, или плутаат мртвите надуени риби затоа што се прејале со малите.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
- Ама затоа ти водиш во „бутање” – се смееше татко ми. – Паметиш лани, кога овде, во Маврово, повраќаше од што се прејаде? – А ти Огне, паметиш кога зимоска, од седум дена, од пуста мрза само еднаш отиде на скијање?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Беше на појадок? Знам, на чорба. Немој да се прејадеш. Се шегував.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Но ако Јосиф си беше папуџија на глас поради себе, сега и ибн Бајко се откачи од неговиот ченгел и наместо сиромашец, за ќајата Неби-ага почна да личи на прејаден гостин: ем ти е смачено од него, ем не го бркаш за да не се помести и да ти ја изблуе софрата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Сите овие приказни завршуваат речиси на ист начин: имамот се онесвестил од вкусот на јадењето подготвено од неговата сопруга, според други од различните состојки во јадењето, а според трети имамот се прејал од превкусното јадење и се онесвестил...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Да внимаваме и ние да не се прејадеме? рече во шега Татко.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
