приреди (св.)
За среќното избавување на Анѓа се приреди кај нив веселба, пиење – јадење.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Мислиш дека би можеле да ни приредат некое изненадување?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Шегувај се ти, војводо, но следниот пат кога ќе приредиш ваква гозба, ќе ја доведам и неа. И јадеше шумарот, кркаше, како некој Крали Марко.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тој напред, четите по него — ги одведе во Будимерци каде што навистина им приреди пријатен одмор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
За нив, за грабливиците, кога ќе пцојсаше некој скот, така речи приредуваа вистински гозби.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
XVI Ручокот на Комисијата беше приреден на островцето обградено од бистрата изворска вода под жалните врби што своите гранки како зелени чипки ги спуштаа до земја; водата околу нив се прелеваше во зелени и светли тонови, по неа лебедите оставаа меки трагови доаѓајќи сосем блиску до огништето каде што се печеше прасето; калуѓерите се сменуваа вртејќи го раженот и плакнејќи ги лицата со студената вода; миризбата од вцрвенетото прасе што капеше на жарта, се ширеше наоколу дразнејќи им го желудникот на полковниците, игуменот, отец Иларион и отец Серафим кои седеа крај масата и пиеја; отец Серафим пак им наточи од најубавото вино, и додека чекаа да се испече прасето, им раскажуваше дека во турско време имало многу лозја во манастирот, а и во селата, зашто луѓето, за да се ослободат од големите даноци што власта им ги наметнувала за житните насади, тие нивјето ги засадувале само со лозја, зашто Турците не земале данок за лозјата, не собирале грозје, зашто не пиеле вино.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
За Свети Никола, таа година, баба ми ни приреди изненадување какво што ни на сон не би очекувале.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Првин ја запозна со Бонети на еден ручок што го приреди кај него дома: ја викна и Цара да ѝ помогне на жена му во приготвувањето на јадењата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
VI По враќањето на Комисијата од обиколка на терените, кметот приреди вечера кај гајдаџијата Веско; се јадеше, се пиеше богато.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Ги отклучи одаите во куќата и приреди голема гозба за целиот град.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Иако мора да сум им приредил доволна комична глетка додека ме гледале одзади како гнетам еден обичен метален радијатор.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ете каков пречек им приредил Чанга на своите гонители.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мораме да се бориме и против длабо кота привлечност која за нас ја има агонијата на капиталот, против инсценацијата на сопствената агонија која што ја приредува капиталот, а во која ние сме вистинските смртници.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Неговата мошне опасна живеачка, зачинета со непредвидливости, му приредуваше изненадувања на сто разни начини... *****
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Приредувавме вечери за еден потесен круг пријатели.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
(...) Смеам ли во оваа прилика, мошне почитуван господине генерален музички директоре, да Ви ја изразам мојата благодарност за многуте часови на творечка, голема и понекогаш потресна уметност, коишто ми ги бевте приредиле, мене и на мнозината мои политички пријатели, а исто така и на стотиците илјадници добри Германци.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Со скромниот џепарлак што понекогаш ќе се најдеше во завртената дланка на татко, а јас од неа го подигнував како нафора, можев да си приредам задоволство да имам книга само за мене.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Лиле, ќерка ми, отворено му рече - сигурно нешто страшно сте ѝ приредиле таму кај вас на сестра ми, за да побегне ваму сама, со детето. Без средства за живот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Но имаше денови кога се нафаќаа за работа речиси ревносно, приредувајќи жива претстава со запишување на своите забелешки и правење нацрти на долги извештаи кои никогаш не беа завршувани - кога докажувањето на тоа што всушност си докажуваат стануваше неверојатно жестоко и компликувано, со суптилно ситничарење околу дефинициите, со огромни дигресии, со кавги - дури и со закани со обраќање до повисоки инстанци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Макар што беа тешки воени времиња, на Игор Лозински му се приреди достоинствен закоп од многубројните пријатели.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
