просечен (прид.)
Во гимназијата и на универзитетот Хегел не покажувал никакви знаци на исклучителни способности, бил повеќе прилежен и уреден колку што обдарен, и по се изгледало дека ќе стане еден од просечните доценти на некој од многубројните немски универзитети.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Третиот, најмалиот наврте дури на 8 кила. Знае спаијата оти така ќе излезе и прави сметка колку ќе биде просечно.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Изложбата многу обилствува со исконструирани ефекти што првенствено се одредени за просечниот посетител.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Веројатноста тој да биде друг, или дека ХАМЛЕТ можел да не постои, е единствената шанса што им преостанува на просечните за повторно да ја измислат на своите компјутери. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 13
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Наместо да ја тераме публиката да дојде до уметничко дело, ние ја бараме нејзината поддршка... Публиката од сѐ прави просечност. Уметноста нема ништо заедничко со демократијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој гулаш од документарни драми, репортажи, филмови, мини-серии, видеоспотови, трагикомедии, играј-и-погоди томболи и семожни нивни комбинации се меша во аисторичен фалсификат - семожен сатараш, што со сласт ќе го јаде само фиктивниот просечен гледач.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сега просечниот Американец седи пасивно седум часа дневно со очите и со носот залепен за телевизискиот екран. Тоа е грозно.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Следен степен на виртуалната реалност ќе бидат Home Reality Engines, машини што се според денешните стандарди сѐ уште извонредно моќни, а во иднината ќе бидат само просечни компјутери.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Многу штета е направена од теориите кои нудат многу комплексни, психолошки засновани анализи, со термини речиси сосема неразбирливи за просечен човек.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Разработувајќи ги овие идеи Кауфман и неговите соработници предложиле теорија според која организмите го менуваат интензитетот на меѓусебното заемодејство во насока на постигнување на границата меѓу редот и нередот со што ја максимираат својата просечна прилагоденост.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Најголем дел од нив се обични рециклатори на просечноста, а единствениот сегмент на харизматичност е нивната затскриеност зад неколку високотехнологизирани трикови.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Тој е оддалечен од централното подрачје на градот - од најблиската железничка станица се пешачи петнаесетина минути, а влезницата чини 17,5 долари; на просечниот Јапонец, кој во уметнички музеј оди еднаш на две години, МОТ веројатно нема да му се види ни доволно евтин, ни доволно убедлив. 140 okno.mk
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ова сознание многу уметници од бивша Југославија го користат како успешна уметничка стратегија и предизвикуваат големо внимание со своите честопати просечни уметнички остварувања.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Јас бев сосема обичен човек со просечна количина на мозок.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Истоштениот човек се тетерави за да работи таму каде што секоја работа е залудна, а навалата на просечност сѐ опфаќа...
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Дури и денес, во периодот на назадување, просечното човечко суштество физички и понатаму е во подобра ситуација отколку што било пред неколку века.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можеби е вистина дека просечниот човек сега живее подобро отколку пред Револуцијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Не знам колку време мина
кога сонцето блесна од зад облаците
ги помести, ги разби
маглиштата и талогот
на еднообразноста
дрворедот се озари
доби лик, па одеднаш
некои чудни форми почнаа
да се об-јавуваат пред моите
очи
пред зумот,
пред заумот.
Ми се стори дека
од некаде надоаѓа нешто боготворно
светлината го овозможува
совршенството
но треба да го најдеш
барај
избегни ја судбината на
просечниот
ум, колатералната штета на
непросветленоста.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Но моите замисли одеа во прилог на државата Тунис, но кои не ги исклучуваа и моите амбиции за самодокажување, наложување, излегување од просечноста, со која бевме главно класификувани амбасадорите од малата Република Македонија во југословенската федерација.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Особено не беше јасно што точно се подразбира под „среќа“: еднаш тоа беше куп статистички параметри кои би требало да укажуваат на нечија благосостојба, висината на просечна плата или парот чевли по глава на жител.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
