професор (м.)
Не случајно и во 1905 год. Мисирков го поканува својот професор за соработка во своето сп. „Вардар”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
116. Хрватот Ватрослав Јагиќ (1838-1923) му беше исто така професор во Русија, на кого и подоцна му испраќа свои сепарати.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
67. Д-р Стојан Данев (1858-1949) е истакнат бугарски државник и универзитетски професор, русофил, кој во периодот од 21.12.1901 до 5.5.1903 год. (како и подоцна) беше министер-претседател на Бугарија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Како официелен филозоф, како професор на Берлинскиот универзитет, Хегел не можел а нити сакал да шири и проповеда превратнички идеи.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Од отворениот прозорец на првиот кат ме стрелаше со вкочанет и потсмешлив поглед намразениот професор по јазик и историја.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Да, ти си јатак, уште повеќе се подвитка професорот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Димко му ги искршил прозорците на професорот!
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Еден стар професор еднаш ми рече дека во Китај има неколку стотици милиони тајни.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Пред шест години неговиот професор ја затече својата жена со еден маж пожарникар - млад русокос вол и со оперетска насмевка, ја затече гола како вистина и побеле за неколку ноќи. После, по една очаена решеност на полулуд човек, му го испираа отруениот стомак и се бореа во болница да го спасат; студентите се чудеа: ако е веќе курва зошто ја остави.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Температурата на животот топеше еден студен, дотогаш непробоен оклоп а тој плашејќи се да биде разголен до дно поставуваше примки. „Јано“, рече. „Тој професор за кого ти расправав чека сега луѓе во заседа и ги моли да пијат со него.“ „Ти не пиеш.“ Дали е возможно, мислеше. Дали е возможно.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Каде ли ќе одат денеска сите ученици и професори од солунската гимназија?
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Врволицата од ученици и професори веќе тргнува низ градот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Но и најслабите професори клас не повторуваат, само понекогаш децата со прст им се закануваат: - Помалку топки, помалку шетање, денес сте пак слаби по историја и сметање!
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Ќе земат децата молив, на професорите оценки им запишуваат и под клуч дневникот го чуваат.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Ех, што ќе биде, што ќе биде!“ мислеше Бојан и самиот возбуден од претстојното доаѓање на уважените скопски професори.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Па и тие се обични луѓе, дедо. Дури добро е што се професори.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Професори, велиш?.. Даскали, демек? - старецот испушти густ чад од својата цигара.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Но, сепак, на неговата најневралгична артерија- по улицата која води кон врвот „Мон Валеријан“, каде што болницата „Фош“, можеби безброј пати, и дење и ноќе, се разнесува пискотливиот и морничав звук на болничките коли, кои јурат со вратоломна брзина носејќи болни за чиј живот секоја секунда е пресудна а кој можеби, ќе им го спаси професорот Гио или некој друг хирург.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
По секоја средба со него се чувствувам убаво, радосно и секогаш си велам: „Кога сите луѓе би биле како мојот професор, животот би ни бил многу поубав, почовечен.“
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Од професорот Томо се научив на скромност, на дружељубивост, на искреност, на чесност, на убаво однесување...
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
