релација (ж.)
Имаше еден што возеше на релацијата Алма Ата — Фрунзе, а никако да го фатам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некои ширеа гласови во Козар маало и во градот дека татко ми е уфрлен од власта во Козар маало, а останал во тајни врски со партијата, наводно за да ги следи релациите помеѓу козите и луѓето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Другата доминантна тема–идеја во романот, која произлегува од претходната, е, всушност, самиот феномен на козите што се наложува и од еден антрополошки аспект при што авторот, натаму, низ својата сугестивна моќ, а никогаш експлицитно, и соочува со релацијата на човечките законитости кон светот на реалниот живот, што значи дека без кози, ќе нема млеко, ќе има недостиг на храна, ќе настапи глад итн.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
„Маргина“ не е против хелиоцентризмот, логоцентризмот (фалоцентризмот!), антропоцентризмот, туку против центризмот воопшто, или, подобро речено (бидејќи перспективно патот кон излегувањето од дихотомиските стапици на умот - е бескрајно долг), „Маргина“ ќе настојува да го афирмира тој (еколошки) концепт на повеќецентралност и да ја унапредува онаа граѓанска свест за релации и релативност.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Всушност, за невротичниот пациент постои опасност таму каде што нема опасност за оној што својата сексуалност ја развива во граници на објектните релации.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Башка повеќе жежи затоа што „културата“ (во чие опкружување се обидува да дише на шкрги и да биде одвај видливо, ко Челичната Шепа, ова ситно, наказно телце по име Маргина/ Темплум, некакво си хибридче од пар култури, и затоа опасно) речиси дека е на ниво на племенска култура, без критериуми, релации, фидбек, самопрогласена, самобендисана, без најобична рецепција (а камоли „критична“!), култура во која бавењето со книги или е работа на примитивни социјалистички профитери- гребатори или најцрн идеализам кој за кратко време ишмукува толку што човек се претвора во школка, во ехо на згазен молител.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Концептот на национализмот и националнот јазик остави трага на меѓукултурните односи заострувајќи ги до таа мера, што на преведувачот повеќе не се гледаше како на креативен уметник, туку како на еден од елементите во релацијата господар- слуга, заедно со текстот на ИЈ.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Овде постои еден, за психоаналитичарот зачудувачки парадокс, бидејќи најблагородната активност на психичкиот живот, градењето на објектната релација го завршува со празнење кое е обична соматизација.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Иако знакот во поглед на неговиот идентитет е зависен од неговото место во една мрежа од релации, означителот сѐ уште се поима како содветствувачки на еден единствен концепт, означеното; а ова е една форма на присутност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Децата не чувствуваат притисок како возрасните да ги гледаат објектите и нивните меѓусебни релации на конвенционален начин.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Уште подоцна настанува некоја длабока омраза, иако не кон целата вселена, којашто започнува со Big bang-от и продолжува сѐ до стоковните методи и којашто со сите свои полиња и релации обликува проект што „експериментално“ го задржува калкулативното мислење.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Или, отстранувајќи го велот на циркуларност, можеме да кажеме: секој од зборовите во фамилијата има значење благодарение на неговата мрежа од релации на спротиставеност со останатите членови од фамилијата, односно, неговата разлика од нив.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Овие извори се посматраа во директна релација со автентичното руско детство над кое потоа се надградуваше целокупната култура.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тој смета дека тие го претставуваат хаосот во светот, како и неговата релација со тој хаос.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
И едното и другото дејствување се еднакво важни за проширување на свеста на човештвото,кога ја признаваме таа релација. 244 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Анегдотската Архива е израз на неговото сопствено минато во релација со Студената војна.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Така настанува длабока омраза спрема целокупниот космос кој со сите свои полиња и релации го обликува проектот што „експериментално“ го вклучува калкулативното мислење.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Беспримерното постигнување на телото... во уметноста е визуелизирање на постојано изменливи, меѓусебно признавачки релации на моќ и потреба, внатре во измените на односот субјект/објект.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Опскурното се искажува во бескрајната пластична операција што ја изведува феминистичката перформерка Орлан; опскурните односи помеѓу идеалните тела се откриваат во меѓумрежниот проект Bodies Incorporated во кој на посетителите на проектот им е овозможена конструкција на сопствени тела коишто потоа дејствуваат низ пропорции и релации на една однапред програмирана корпорација.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Оваа релација постојано ја проверуваше во состојбите што му ги нудеа природата и човекот, како во некоја барана излезна парадигма.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
