реума (ж.)
Дури и дедо му, кој долги години не излегуваше од дома, заради реумата во нозете.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Кажи со што да ти помогнеме, татко... Што мака имаш... Нели реумата ја излечи, ти помина...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Излегуваше на чардакот и правеше вежби за да се размрда и потпевнуваше за да го задуши офкањето што му идеше од болките од реумата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Често лицето и расположението, поради реумата, му се менуваше спрема денот: убав ден - убаво расположение; лош ден - лошо расположение.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ars poetica
кога го опеваш не го спомнувај
морето, туку кажи делфин
кажи алга, кажи блуз
или
за морепловците, потонатите ’ртови
јодот и струјата зборувај
за солта, нуркачите, светилниците
за галиите, фосилите, коралите
за одронувањата, песокта, реумата
за ритамот
за матката
за бродоломците
за капаците на прозорците, кристалите и
авантурите, морските болести и трговијата
на свила и бело робје
за капетаните последни што умираат
за проститутките кои не се надеваат...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Само што момата бојлер вклучи инспектор дојде струја да исклучи со ладна вода миеше коса мајка ѝ викна да не оди боса Плочките ладни реума влечат ѕидови пукнати треба да кречат татко без пари во возови на влеча а мајка ѝ 10 години во стечај
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
