решава (несв.)
За смртта тој не се решаваше прв да ѝ каже, од неа злото го крие, бидејки ѝ беше единствена потпора, левен, чедо на мајка си првно.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Нашите последни барања колку се правилни или не, не земам да ги решавам.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Него особено го револтира што таква потребна програма не успеа да прокламира ни една толку силна и така широко поставена револуционерна организација во Македонија, како што беше ТМОРО, туку најважните прашања си дозволи да ги остави да се решаваат „подоцна”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во слободните балкански државици, одвреме-навреме, македонската интелигенција, без разлика на пропагандите, треба да организира свои македонски собири, на кои ќе се разгледуваат и ќе се решаваат прашања за духовниот и националниот расцвет на Македонците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Решаваше да му се исповеда на Кулета, којшто беше четири пет години постар од него.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Митра и сама сакаше да оди на вода, но се решаваше дали да ја води Доста. Може ли пак да не ја води?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Долго се решаваше дали да остане да го види „попчето" или да си оди.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тоа беше голема надеж, но не се решаваа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ќе се собереа и решаваа што да прават.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Бошко остана затаен не решавајќи се да стори што и да било.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
По таа причина сѐ што требаше да излезе пред султанот, го решаваше Великиот везир.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И секогаш кога ќе грејне посилно сонцето, се токми таа да си побели во дворот на тревата, но не се решава.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Во судовите работите не се решаваат така брзо.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Се прибирам. Решавам. Станувам. Извинете. Сѐ ми е едно сега за другите.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Така решаваат Иван и Павле. Тој се согласува без отпор.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тогаш тие тешко се решаваат да продолжат да цепат напред.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Еден ден, додека ги решаваше своите домашни задачи, слушна: „Темјанушки! Темјанушки! Купете темјанушки“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Потоа ги пушти и говедата. Додека тие пиеја вода и се бавеа, изненадени од снегот, преку кој и тие не се решаваа да загазат, Бојан им фрли малку сено во предниот дел од тремот, оставајќи ја вратата отворена, сами да се вратат и да влезат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Братучедите, седнати на грмот под големиот орев туку што решаваа да станат да си ги измијат порциите од ручекот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Можеби ако се качеше на малото чардаче пред плевната и ако ѕиркаше кон коријата, ќе видеше нешто, ќе видеше десетина рала вжарени очи, но сепак, среќа негова што го фати страв, па не се решаваше да се оддалечи, среќа негова што не ги виде, инаку можеше сосем да му се потчини на стравот, па да изгуби моќ, за здраво размислување.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
