рудар (м.)
Тргнете денес згрнати чисти работници - граѓани мои, рудари, огнари и машинисти, - ударници - на трудот херои!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Под неговите прсти зашушка копнеж, паричка со лик на рудар - ударник. „Силен си, Мироне“, рече Отец Симеон. „Имаш душа мирислива како селска ливада.“ Илјадаркава ќе ти ја вратам кога ќе добијам на лотарија.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
„Посетете ја лавовската трпеза во зоолошката градина. Ќе видите бесплатна претстава и уште во џебот ќе ви шушне малку сува слама, паричка со слика на рудар - ударник.“
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Бев рудар, - одговори човекот - копав руда со Италијанците и научив нешто да зборувам.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Децата, синови и ќерки на винари, на рудари и часовничари, на готвачи и градинари, на судии и железничари, на милиционери и лекари, на купувачи и продавачи, на дописници и весникари, на возачи и џокеи- јавачи, децата што сакаат ќе сторат.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Вечерта го најде Толе чаушот Андона во чија десетина беа потиснатите рудари и овој го одведе во една земјанка и му ги покажа двете празни места.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Неговото отсуство ги натажи сите рудари, а најмногу русото Проќиче.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И под земјата, рударот вреден, смел го копа нашиот лебец бел.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Тие ќе градат големи фабрики, рударите ќе копаат длабоко во земјата...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Малите рудари зачудено гледаа во мене.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
И тогаш, под хипноза на сонот, малите рудари станаа од сламата на која спиеја, но не ги зедоа копачите.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Очекуваа прегратки и пофалби, одушевување што довеле рудар.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Среќно, си рековме, упатувајќи се секоја дома, онака како што си велат рударите кога влегуваат во рударските окна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
А што друго можеше и да се очекува, освен да се освести од сопствените блујаници на затворскиот нужник за клечење, кога мртов пијан од бруцошка матежина на доточка и првоток се качил на маса во студентската менза и држел говор - за сѐ и сешто, од прадедо му знаменосец на Мечкина Дупка до дедо му роготрубач на Зајчев Рид, од вујко му рудар во Аргентина до стрико му говедар во Патагонија, ниеден од оваа власт слезена од планините, ниеден од неговото планинско село да е член барем во Управата на спелеолошкото друштво ако не во управата на филателистите. На Републикава, да ја ебам.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Но време е и кратовскиот рудар да си замине у пензија.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
