седмица (ж.)
Созреа брзо, во истата седмица.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Попе, не лекувај го со вино, му се сторило дека бегот подвибно вика по него, но тој по неколку седмици, ослободен од велигденските пости сит и напиен, видел дека ждребето е нападното од коњска треска го назобал со трици и го ожеднел и потоа го напоил со зашеќерено вино во кое замешал грст суви тревки и млад, дванаесет месеци сушен пелин.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Геле Накотник излезе омрлушено од зад решетките по две седмици додека неговиот постар пријател беше пуштен кога од планините плисна мирис на снег.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Трупот беше покриен со муви бидејќи тука се наоѓаше веќе цела седмица.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Рано изутрината, првиот ден од првата седмица на вториот месец од новата година, царот Јуан си потпивнуваше чај, ладејќи се со лепеза заради топлото ветре, кога трчајќи по виолетово-сината покриена градина му пријде слугата и возбудено извика: „Ох, царе, царе, чудо невидено!“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Ако го возиш твојот уницикл помеѓу годините, внимателно одржувајќи ја рамнотежата со рацете подигнати горе, и ако управуваш низ годините, минувајќи една седмица во 1909, еден ден во 1900, еден месец или ноќ некаде другаде, 1905, 1898, би можел да го додржиш летото до крајот на својот живот.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тоа беше најсреќната седмица во мојот живот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Без патерици или бастун не можеше да отиде до колата. Ѝ се јави на секретарката и рече дека ќе биде на пат неколку дена, можеби и цела седмица.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„Не слушаш ли, бе шо зборам? Ти тврдам дека ниту еден број на седмица нема добиено појќе од четиринајсет месеци!“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
По две седмици, се случи уште нешто. Беше јуни, крај на училишната година, и целата гимназија одеше на екскурзија во Стоби.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Не доаѓаше со денови, со седмици дома. А и кога ќе дојдеше беше изморен, ненаспан и нервозен; не знам дали воопшто и ја забележуваше Здењичка.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И потем чекав. Ништо не се случуваше, цела седмица.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
А сега домарот пред него гласно размислуваше дали гостинот што слика ќе остане две - три недели, или цел месец па и два, и како да си помине тој, па и домарот покрај него, само со манастирски грав, еднаш во седмицата зелник од селото, па и некое јагне ако се згоди празник, да не ги сметаме тука: домашниот леб што го месеше и го печеше невестата во селото двапати неделно, биеното сирење на маша над мангал, низите суви пиперки и солени циронки, како и бинлаците вино и ракија дарувани на манастирот од останати верници, за светците не за грешниците.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Се случуваше Мајка да не ја видиме со денови, дури и цела седмица, како да сме биле негде на пат.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Поминаа неколку седмици, а Лари повторно ме начека во заседа.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
„Ама вакво време не добро за бавчите“ „Ти можеш да го пуштиш цревото во бавчата, ама нас дождот може да ни ја задоцни работата за цела седмица.“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тој многу се восхитувал на прозното дело на Гете, „Страданијата на младиот Вертер“ (кое истиот го напишал само за четири седмици оти постапил според природата во себе).
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И продолжи да чита: „Првите седмици поминати во притвор силно тагував и копнеев за сѐ, но најмногу, што е сосем природно, за своите најблиски, но не само за нив: тоа беше копнеж за многу конкретни нешта, атмосфера, средина, врската, ситуацијата, доживувањата итн.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Гледањето на епизодата„ А што правеа славните оваа седмица?“ во каде што гостин е неговиот брат беше неговиот омилен начин на безделничење.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
