совршенство (ср.)
Најпосле, ако не Јана, друга ќе го одржува совршенството на неговиот механизам, но начнат од нешто непознато се решаваше: сепак, ќе проверам, ќе барам и ќе најдам...
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И глупаво и смешно е тоа што го прави Арсо. Синот на терзијата од чаршискиот сокак го совладал совршенството на истенчен измамник.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Господ создал две совршенства: убавината кај жените и ружите (рози - бугарски) говореле старите грци. И не случајно поетите пеат за ружите...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Механизмите на овој модерен систем на моќ ги вовлекува во она што Фуко го определува како „технологии на селф, кои им овозможуваат на индивидуите да ефектуираат, самите или со помош на другите, одреден број на операции на своите тела и души, мисли, однесување, и начин на постоење, така што се трансформираат себеси за да постигнат одредена состојба на среќа, чистота, мудрост, совршенство, или бесмртност“ (1988, стр. 18).
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Оваа состојба почнува ненајавено и ненадејно во вид на восхитеност, блаженство и екстаза од животот на обичните луѓе, преплавено со блесоци на убавина, љубов, духовно - сексуално искуство, совршенство, стравопочитување, естетско или креативно чудење, увид или визионерско доживување, како што во своето творештво го соопштува, да кажеме, Вилијам Блејк (William Blake).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Задачата на поетите е тој национален гениј да го одбранат од суптилното продирање на странските идеи, да го прочистат јазикот заменувајќи ги германските зборови со латинско потекло со други, чисто германски изрази, да ја откопаат затрупаната ризница со народни песни и, на крајот, во својата поетска работа, да тргнат по примерот на фолклорот, таа состојба на свежина, невиност и совршенство каде што индивидуалитетот на народот е сѐ уште неосквернат со било какви допири и се манифестира со едногласие.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Овој начин на работа со еден единствен објект Хичкок го донесе до совршенство во Прозорец во дворот (1954), мајсторски работен, возбудлив и духовит трилер за опасностите што ги носи ѕиркањето во туѓите станови; целата приказна е раскажана од страна на човек кој заради скршената нога е врзан за столица на тркала.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Особено во споредба со Холивуд, кадешто техничкото совршенство е императив на професионализмот, Ворхоловите филмови се работени крајно аматерски: тон со лош квалитет, често неразбирлив и таинствен и бука од off просторот во звучните филмови, неизострена и неквалитетна визуелна текстура, излегување од фокусот, осветлени делови на филмот итн.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа е во „ВЕЧНАТА БЕСКОНЕЧНАТА“ и во прашањето што си го поставува „дишењето низ окарината“, „лулеењето на тишината“ „разговара со планината“ и погоре од сѐ и над сѐ е Тој Кој, таа вечна загатка на виорот „погоре од Манастирот?“ погоре од земјите совршенства.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Кандински ја почитуваше апстракцијата како духовна мисија и неговите понирања во неа се развиваа на различни начини; вклучија теософија, трансцендентализам, поетика на возвишеното, совршенство на формата и почит кон материјалите.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Зашто сомневањето за совршенство не е во него самото, ами во оној што сака да го достигне.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Кој може да каже дека месо во вода или месо во карпа не е една форма на совршенство?
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ова вовлекување што го прави Ренџов во овој ороводен танц на чиј почеток е тој самиот, а ние само го следиме зацртаниот од, шема, се сосема видливите и намерни вклучувања на севкупноста, на совршенството што постои некаде сосема надвор од дофатот на овој разигран збир.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
„Поврзувачката метафора за пресметливите и непресметливите елементи на овој свет.“ (W.E. Matthews, Mazes and Labyrinths) Заобиколно се стига до средиштето, дури со обиколниците се постигнува совршенство.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Се пее и игра хармонично со совршенство, стилизацијата на игрите е апсолутна.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Фантазијата е на власт, како и посветувањето и интелигенцијата, и ние токму сега го доживуваме, или во блиска иднина ќе го доживееме, совршенството на општественото: сѐ е достигнато, небото на утопијата се спуштило на земја и она што некогаш изгледало како сјајна перспектива, сега делува како катастрофа во фокусот на некое временско сочиво што го успорува темпото.“
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ја имаше извежбано својата ораторија до совршенство.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Тие ќе направат дупка во нивното сопствено совршенство.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа е затоа што тие се подготвуваат за секоја точка како никој да нема никогаш да ја види, и од таму доаѓа и совршенството на тие точки кога се изведуваат пред публика, односно стремежот кон апсолутот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тој во себе имаше добрина и убавина, великодушност и совршенство.
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
