сонливо (прил.)
Едните да се молат кон изгрев, другите сонливо да зјапаат кон запад.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тромаво, скоро сонливо се огласи гитара; нејзините акорди беа лепливи и се плеткаа во мрежата на синиот чад.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И позанимливи се од твоите списоци и печати.“ Очите на високата службеничка сонливо го гледаа кога мина крај неа.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Со темницата дојде сонливо ветре и го збриша сладникавиот мирис на тагата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Кога влегоа во топлата соба, таа се проѕевна сонливо, изморено.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се поткрена на лакти и сонливо се изразгледа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ни тогаш ни подоцна не се разјаснило што го натерало со еден удар да го забуца до дршка сечилото на ножот зад главата во вратот на Дмитровото сонливо воле.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Главата сонливо ѝ папсува врз моите гради.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тивко како божество, што сонливо се наднело над пределите на Франција, таа нежна ленена опна, таа бујна вреќа со вжештен воздух лесно би можела да се откине и ослободи.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Во еден друг настан не било така, - сонливо се побуни со растреперени зборови.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Џулија се преврте сонливо покрај него, промрморувајќи нешто што можеше да биде „Што ти е?“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
