сплоти (св.)
Во тоа време, кога Србите од кралот и министрите до последниот српски амал се националисти и наоѓаат за нужно сите да се сплотат во едно за да ги достигнат со општи сили народните идеали, Бугарите се цепат на социјалисти и секакви други – исти, кои најмалку сакаат да ја оправдаат пословицата дека соединувањето ја прави силата. – Туку сето тоа е резултат на политичката зрелост на народот: Србите во текот на цел век ги изработуваат националните идеали и ги изучуваат националните интереси, а пак Бугарите го прават тоа само во 1/4 век.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа ќе ја натера македонската интелигенција со различно образование да се сплоти во едно за да го обедини нашиот народ, но веќе не врз таа основа што си ја покажа сета своја неодржливост, а врз друга, врз чисто македонска.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Само така, помогнат во најтешките дни, ќе ја задржи верата во себе и ќе ги сплоти сите свои сили за да може еден ден да си ја извојува скапо платената своја слобода без ничија помош.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во време на божиќни пости, во студените и куси доцнадекемвриски вечери, кога врапците, навечер, ќе се сплотеа во копите и под стреите, домаќинствата тргнуваа да ги ловат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ноќта ѕвездена, денот темен, Темното денот го слави, Со пожари и поплави; Со таги, врз плаштот земен На кој се накотиле и сплотиле Болки и рани, неразбрани Поети, мислители, исцелители Врз, тајните на животот задумани, Склупчени среде денот темен, Заборавени, во тага оставени Под небото ѕвездено-извезено Од знајби, мисли и умности За да редат убости молитвени Со кротка благост изустени.
„Сонети“
од Михаил Ренџов
(1987)
„Црните пантери“ се накострешија. Ги стиснаа оружјата поблиску до себе и ги сплотија редовите.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Она малечко време што го поминале заедно на салашот за време на раѓањето на Пеличка и она другото додека се вратија во Скопје, ги сплотило толку многу што ги направило роднини, од кумови и нема поблиски надвор од семејството.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тогаш Корец почувствува дека е време да го активира знаењето стекнато на високите рабински студии, неговата реторичка вештина со која владееше врвно и која, знаеше, имаше сила да поведе колку и да заведе: „Мој сон е, учителу, конечното остварување на спој меѓу одамна поделеното западно и источно еврејство, големата унија што ќе нѐ сплоти во единствена нација, во нацијата на одново собраниот Израил”. Погледот на Апфелблум се спитоми.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тој космички миг на среќавањето со мртвото тело на Рацин на плоштадот, покриено со знамето на земјата, на неговата земја за која живееше, страдаше и пееше, тој молневит душевен потрес, таа отворена рана, страдалничка, на елегичните стихови на неговата Балада што нѐ сплоти сите во плач и липање беа, можеби потсвесно, но длабоко во чувствувањето и мислата оној никулец што ги откриваше како еден нов, дотогаш непознат свет на болката на постоењето и на убавината на зборовите, мојата чувственост, мојата приврзаност и определба за поезијата.
„Елегии за тебе“
од Матеја Матевски
(2009)
Од ден на ден, во очај што водат И каде одиш ти и каде другите одат А каде мислата го губи својот пат? (В Мрак, в маглини, в пеплишта ил в Ад...) Сплоти се во едното Космосот е твојот вечен дом а космосот тажачка што ја практикуваш Весели се, живеј, не стивнувај!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Знаеме што е пред нас и позади нас, минатото секогаш ја стигнува сегашноста, ќе се испреплетат, ќе се сплотат и ќе ја создадат иднината и ништо нема да сфатиме.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Верував во страдањето зошто само така можев да се сплотам со битието на моето постоење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тогаш човекот што ја вози ќе ги научи сите нејзини мани и удобности. ќе научи да ја управува толку добро, што ќе стане дел од него. ќе се сплотат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Кревкиот соживот повторно прета се градат ѕидови во неколку гета сеуште глумат братство единство а душа им гори за етничко чисто Чувај не Господе од искариоти превртливи души и квази патриоти со устите полни за народ да се сплоти а гз ќе им зине за куфер со банкноти На телевизија невиден смрад будно не следи Големиот брат очајни луѓе, морална криза калаштури штури за анализа
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Светот во кој нашите зраци ќе се сплотат.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
