стутули (св.)
Можеби тоа беше зелениот дух на водата, што знаевме - неми, стутулени еден крај друг седевме на највисоката карпа. Во сон, во магија.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
По тој настан, натопен со крв и џагор на колеж, никој не се стутулил под јакуцка, малодушнички да се враќа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
