таинствено (прил.)
Ја залепил главата на решетките од кафезот и таинствено се насмевнал.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
На тој смрзнат Бадник, таинствено завиткан во жолта гуња и ретки крпи магла, сликата што минуваше пред човекот мртво се огледуваше во неговите очи; тој беше слеп за сѐ околу себе и газеше како смрт, не можеше да се сети како стана сето тоа?
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Напред, се клештев, кон таа постела во која ќе остане печат на една љубов - дамка крв, стопен црвен восок. Таинствено се клештев.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зборуваше со таинствено сладострасен шепот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во лицето, место сѐ друго, го штипеше една лута осојница, а виделината изгаснуваше во некакво сиво димење меѓу честите скочанети стебла со долги бели бради, од зад кои чиниш постојано си го подаваше своето таинствено морничаво наѕиркање некаква лута, сива магливост.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но кога ја немаше штамата и тихоста - на нешто непријатно и загубено потсетуваше; потсетуваше на испразнет храм што одѕвонува таинствено и чудно...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Сѐ е таинствено, иако имаше многу посетители.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Второ: сакам да истакнам дека во песните на поетот Антиќ е даден одговор на многу нејасни прашања што децата си ги поставуваат кога ќе почувствуваат дека се менуваат, дека нешто врие во нив, дека нешто ново, непознато, таинствено се случува со нив.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Напред, се клештев, кон таа постела во која ќе остане печат за една љубов - дамка крв, стопен црвен восок. Таинствено се клештев.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
На тој смрзнат Бадник, таинствено завиткан во жолта гуња и ретки крпи магла, сликата минуваше пред човекот мртво се огледуваше во неговите очи: тој беше слеп за сѐ околу себе и газеше како смрт, не можеше да се сети како стана сето тоа?
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
На пламенот, корен е на својата сенка зад себе, и згрбавен е, таинствено намален и безобличен, додека не истинува од земјата како што и таа не се топли под него.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Без награда ѝ помагал на сиромаштијата со таинствено приготвени мелеми и масла.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но коските под плочата таинствено молчеле наслушувајќи ги шепотите на мајките и примајќи ја животната топлина од допирот на нивните чела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Третата тематска идеја што произлегува од оваа книга, значајна за западноевропскиот читател, е во тоа што овој роман овозможува да се види и едно минато, таинствено лице на Балканот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Не можел ништо друго да стори освен да се сокрие во шумата и да чека цел ден во најдлабокиот честар, додека новата ноќ не им ја подари на неговите крилја можноста таинствено да запливаат во небото.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Жената од портретот му се смешкаше спокојно и таинствено на Том и тој повторно погледна назад кон неа, а срцето му чукаше како некаква музика што ечеше во неговите уши. „Таа е прекрасна“, рече.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ги става своите раце врз неговите нозе и го смирува, потоа стилизирано и таинствено го подигнува и го крши вратот на момчето.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Сѐ остануваше измешано и таинствено во густата балканска пајажина. Големите пајаци вешто се сокриваа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И зошто го направи тоа така строго, таинствено?
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Сѐ е толку таинствено, ама жарот на лудото срце да дознае што се крие во оваа невидена, ретка земјина форма, го потиснува стравот и те води, речиси насилно те влече кон тајната.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
