тиквичка (ж.)
Токо, ете, вака, кога грашок, кога леќичка, тиквичка, пиперчички, расолец — дури да си го заколиме гуцето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- И ние бегаме, продолжува Бошко, и од нивниот глас бегаме, вели, и од сенката нивна бегаме, а сонцето пржи, вели, и земјата се витка како тиквинка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Жив карфиол, живи брокули, живи тиквички, бабури на шлајфни у сите бои на виножитито, патлиџанценца, гранки од жив целер...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Во својата работилница складираше жолти тикви, пругави тиквички и лејки зашто уживаше да гледа во нив додека работеше.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Салати прво, после грашок, после тиквички, после боранија, после пченка, после пиперки и домати.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Се чинеше како да беше вчера, кога тиквичките и краставиците беа нежни ливчиња што ѕиркаа низ кората на земјата за да излезат на сончевата светлина.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
